13 Ιαν 2010

Η Νύχτα ελευθερώνει τις Σκιές
που η μέρα με ελαφριά καρδιά
ενοχοποίησε

Έχεις κατεβεί ποτέ την Πανεπιστημίου; Σίγουρα ναι.
Τα λεωφορεία έρχονται ανάποδα προς το Σύνταγμα.
Και πάντα με φοβίζει μια μετωπική σύγκρουση μαζί τους.
Ενώ αυτά θα έχουν το άλλοθι της νομιμότητας , εγώ, μια παράνομη της όρασης, θα καταδικαστώ σε ισόβια απομάκρυνση από την πόλη
(δεν υπάρχουν κοινωνίες πια, μόνο πόλεις) γιατί δεν απέφυγα το πεπρωμένο μου.
Σκέφτομαι όμως, ότι περισσότερο θα με τρόμαζε το πένθος των φίλων
που από μακριά θα έκλαιγαν για με
και για την εξορία μου από τα ασφαλτοστρωμένα ιδανικά τους.
Θα νόμιζαν πως λυπόμουν για την εξοστράκιση
και πως θα ποθούσα, ακόμη, να φιλώ τα ψυχρά και λερωμένα οδοστρώματά τους.

Και αυτό θα σήμαινε πως όσο ένοχη είμαι εγώ άλλο τόσο αθώοι είναι οι αγαπημένοι μου ...


Η Νύχτα εκφωνεί τον Θάνατο
που η μέρα βιάστηκε ως φόνο εξ αμελείας
να δικάσει


Μαρία Ρ.


"starting from zero you got nothing to loose" T.C.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive