18 Ιουλ 2010

7 Ιουλ 2010


Πόσους φόνους φορτώνεις σε πρόσωπο με στόμα δειλίας εραστή;

Mε έναν τρόμο
στο μέτωπο καρφωμένο
σας διασχίζω

Μεσίστια τα μάτια πλέον

Όμως Πείτε μου
Αλήθειες θέλω μόνο

Πως ολόκληρη θα με λεηλατούσατε
Αν μόνη δεν υπέκυπτα
Στα θανάσιμα τραύματά σας;


Και να μαι

έτοιμη πλέον
εμπρός στα αμφίδρομα μονοπάτια

Στις προπατορικές λέξεις
Θα παραδοθώ

Άνευ όρων


Αλλά πόσο ακόμα
αγκώνες θα λυγίζω
ξεσταχιάζοντας κορμί
από άσπερμες λέξεις


- αχ ! οργή

οργή

οργή


καμιά συνουσία πια δεν σε χωράει-


έχω διαβεί τοίχους

με τις πέτρες αγκυλωμένες

στα μάτια μου

και τους γειτονικούς φράκτες

σκαλωμένους στα γόνατα

Έχω καταποντίσει

ολόκληρες θάλασσες

σε μιας βουνοκορφής

το διάσπαρτο ύψος


ολόκληρη

μια οδυνηρή μεταμφίεση


- και να γνωρίζατε

το μίσος μου για τα γυμνά σας στόματα -

πόσο ακόμα θα διασχίζω

μονόδρομους τοίχους

με διπλής όψης καθρέφτες

μόνο και μόνο

για μια ψευδή προσέγγιση


Αφήστε με λίγο

πρόσωπο να κρύψω

στο παλτό σας

κρυώνω γλιστρώντας

στις παγωμένες επιφάνειες

των πλευρών μου


αφήστε με λίγο

έστω και αν οι τσέπες σας

μυρίζουν ναφθαλίνη


ένας παροδικός περίπατος είμαι

στα ματωμένα πέτα σας


4 Ιουλ 2010





Γέμισε ο Θάνατος την ψυχή

Τα μάτια μου
τα μάτια μου

Οι σταυρωμένες επιθυμίες μου
ορθάνοιχτες εκκλησιές
πέραν των ωρών Λειτουργίας
τελούν δεήσεις
Εικόνες στο κορμί κρεμασμένες
στα βλέφαρά μου
πόδια
χέρια
μάτια
τάματα

Τα δάχτυλα
δέκα κεριά σβησμένα
παίζουν με την κοτσίδα
στην πλάτη θλιβερά ριγμένη
θα καώ
θα καώ
πριν προλάβετε να με πιείτε

θα κόψω σύριζα την πλεξίδα
και μετά θα την ξεπλέξω
Θα γαβγίζουν οι περαστικοί θεοί
αλλά εγώ θα είμαι λυμένη

Με ακούτε;

λυμένη
καμένη
καταβροχθισμένη
ραγισμένη
ξέσκεπη

θα σας ταΐσω τα νεκρά μαλλιά μου


Μαρία Ρ.


από το βιβλίο "Ισιδώρα - το Δέντρο που περπατούσε"

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive