27 Απρ 2008

H Δημοπρασία της Εξιλέωσης





















Οδύνη

ξεκίνησα στων βογγητών τους δρόμους

θαρρώντας

κρεμασμένους
φτερά στο στόμα να φυτρώνουν,
να κατεβαίνουν ουρανό
στο χώμα μάρμαρα να ριζώνουν,

άγγελους για μια σταγόνα πτήση
τα δέντρα να ικετεύουν,
Ω Κύριε που είσαι, λίγο έλεος
να στάξεις στους τσακισμένους ώμους;

Όνειδος
κατέληξα στων άθλιων τις πολιτείες

Θαρρώντας

Πόρνες άφυλες ,
στα λευκά ενδεδυμένες,
να με φονεύουν σε Οίκους αποΣτειρωμένους ,
- ω τι ηδονή να σκοτώνεις χωρίς τα χέρια να λερώνεις-
σε πτυελοδοχεία λέξεων να με ξορκίζουν ,
κάθε που η Βούληση τολμούσε ν’αναστηθεί

Δικαίους Φαρισαίους
σε ένα ανθισμένο albero di Giuda
ν’απαγχονίζουν , εμένα, την Βαβυλώνεια Θεά
και με τη ξεριζωμένη γλώσσα μου
καινά Δαιμόνια να προσηλυτίζουν

και εγω Κύριε,προσπάθησα
μα όσες φορές και αν τις παλάμες κάρφωσα
πάνω σε αυτοδίδακτους στεναγμούς
ποτέ δεν τεντώθηκα σωστά σε κάλπικους σταυρούς

και ήταν αυτοί που στα πόδια
ενός αργοπεθαίνοντος Ήμαρτον
κίνησαν να βρούν την απάντηση
με ένα χάρτινο «κύριε ελέησον» στα χείλη

Αλίμονο, έφτασαν αργά στην προσευχή
Είχε καιρό τελειώσει της εξιλέωσης η δημοπρασία

Και ήταν κλειστές οι Θύρες
προς τη Λύτρωση
ή εστω προς σε μια συγκεκριμένη Αμαρτία



Μαρία Ρ.

15 Απρ 2008

Παράλληλα Όνειρα

Καταλαβαίνω
οτι δεν έχεις χρόνο να διαβάζεις
απο τότε που εκτάκτως αναχώρησες,
φορτωμένος
με μια προδότρα προσδοκία ,
για τον πολυδιαφημιζόμενο
τροπικό των ονείρων.

Προσπαθώ τόσο καιρό
να εφεύρω μια επείγουσα
δικαιολογία για να σου γράψω
αλλά το μόνο που βρήκα
είναι η παλιά κούπα σου .
Αυτή που στο κορμί της φέρνει
πέντε αστέρια
και ένα μικρό χαμογελαστό φεγγάρι.
Παρατήρησα μια βαθιά ρωγμή
στο γέλιο του
και αισθάνθηκα υποχρεωμένη
να σε ενημερώσω.

Πιθανότατα ,
αν δεν επιστρέψεις σύντομα,
Θα καταστεί αδύνατη
η οποιαδήποτε επιδιόρθωση της αναμονής.

Επίτρεψε μου κλείνοντας
να σε ρωτήσω
αν ακόμα πεινάς γι’αντίο
και αν έμαθες για τα παράλληλα όνειρα.

Τελικά τέμνονται ή όχι ;


Σημείωση

Πάντα ήμουν υπέρ
της μαθηματικής στάσης
απέναντι στη ζωή.
Πίστευα ότι όνειρα παράλληλα
ποτέ δεν ανταμώνονται.
Ομως οι κανόνες τελικά
έχουν εξαιρέσεις...

Μαρία Ρ.

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive