7 Νοε 2009


Στέργω
νεκρούς λησμονημένους
στης σκοτεινής κάμαρας
τις ξεψυχισμένες ρώγες

απεγνωσμένα γλείφουν
τις ξηλωμένες ίνες
της κουρελιασμένης μικρής θεάς

όσα γράφτηκαν
όσα ειπώθηκαν

όσα σκοτώθηκαν στις αραχνιασμένες γωνίες
για να έχει και η ήττα ένα τρόπαιο

έστω και γονατισμένο

κάλυψη ήταν
για την ύπαρξη της όλη

στόμα τη σύντομη ζωή της διάβηκε

στάχτη σε στόμα άλλων πέθανε

καθορισμένοι πορεία έχουν οι μικροί σάρκινοι θεοί
όπως και της λατρείας τους οι μικρόψυχοι θνητοί

και πως Αληθινέ να σε αναζητήσω όταν ακόμα εμένα, το ψέμμα, δεν έχω τολμήσει ν’ αντικρύσω ;

κοιτώ τα γυμνά μου χέρια
και τι έγινε αν αγάπη κάποτε αρραβωνιάστηκα
μίσος παντρεύτηκα
φόνο γέννησα
μίασμα ενηλικίωσα

δεν είναι ο κόσμος μια πληγή, Κύριε
όπως τα σπαρμένα υπολλείματα ουρλιάζουν

όχι, Κύριε

αλεστική μηχανή είναι
και εγώ ανεπιθύμητη κηλίδα στα φθοριωμένα δόντια της


Μαρία Ρ.

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive