4 Ιουλ 2010





Γέμισε ο Θάνατος την ψυχή

Τα μάτια μου
τα μάτια μου

Οι σταυρωμένες επιθυμίες μου
ορθάνοιχτες εκκλησιές
πέραν των ωρών Λειτουργίας
τελούν δεήσεις
Εικόνες στο κορμί κρεμασμένες
στα βλέφαρά μου
πόδια
χέρια
μάτια
τάματα

Τα δάχτυλα
δέκα κεριά σβησμένα
παίζουν με την κοτσίδα
στην πλάτη θλιβερά ριγμένη
θα καώ
θα καώ
πριν προλάβετε να με πιείτε

θα κόψω σύριζα την πλεξίδα
και μετά θα την ξεπλέξω
Θα γαβγίζουν οι περαστικοί θεοί
αλλά εγώ θα είμαι λυμένη

Με ακούτε;

λυμένη
καμένη
καταβροχθισμένη
ραγισμένη
ξέσκεπη

θα σας ταΐσω τα νεκρά μαλλιά μου


Μαρία Ρ.


από το βιβλίο "Ισιδώρα - το Δέντρο που περπατούσε"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive