29 Ιουλ 2012

Χωρίς υπεράσπιση

Οι καραδοκούσες αφορμές κείτονται στα συντρίμμια της αιτίας
οι πτώσεις που δεν προήρθαν από πτήσεις σε οποιοδήποτε ύψος
και οι φθαρμένες σόλες  με τον γλιτσιασμένο θόρυβο στους λιωμένους δρόμους
καθώς τα απομεσήμερα περπατώ απεγνωσμένα
 στης στέρησης τον ξεχειλωμένο λόφο
γύρω μου τα σκοτάδια σηκώνουν το βλέμμα τους προς τα πάνω
αναζητώντας εκείνον που δεν βρήκαν ή που δεν τους θέλησε
τόσος ήλιος εξάλλου τριγύρω
δεν σηκώνεις εύκολα ανάσα  
κι ας έχεις μερικούς δαίμονες
να προσφέρεις σ’ εκείνους που την στέγη σου αρνούνται

φοβούνται την συννεφιά αλλά τους συγκλονίζει η επιθυμία
είναι στα λευκά οστά τους που τρέμουν την αγκαλιά σου

Οι άθραυστοι  τοίχοι συμμετρικά χτισμένοι μέσα μου
αθώοι από κάθε απαλλαγή λόγω αμφιβολιών
τα μάτια γεμάτα νεκρά ελάφια
και τα έδρανα πλημμυρισμένα από πρόθυμους κατήγορους
οι κοίτες των χειλιών μου ξεχειλίζουν σκοτωμένο αίμα
καθώς τα απομεσήμερα τρέχω απεγνωσμένα
στης έλλειψης την πρησμένη κατηφόρα
γύρω μου οι νύχτες σηκώνουν τα πέπλα τους
προσκαλώντας τον ερωμένο που δεν απάντησαν
ή που απλά τις προσπέρασε
τόσος ήλιος εξάλλου τριγύρω
δεν ανοίγεις εύκολα το σώμα
κι ας έχεις ατελείωτα χιλιόμετρα πληγές
να χαρίσεις σε εκείνους που την στέγη σου φοβούνται

και μένεις μόνη  με άδεια ελαφίσια μάτια  
να παίζεις το γαϊτανάκι
που πανάκριβα σου δίκασαν 
χωρίς ποτέ να υπερασπιστείς την ενοχή σου


Μαρία Ροδοπούλου

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive