27 Οκτ 2012

Άγονης Γης Εργάτες


Δεν θα έδινα ούτε ένα ξεροκόμματο γης
σ αυτούς
που ποτέ δεν έπιασαν στα χέρια τους
την αξίνα και το φτυάρι
χωρίς ένα καρπό για γόνιμη σπορά
ούτε απέκτησαν τα ρωμαλέα μπράτσα
για να κρατήσουν το χώμα τους αγνό
από πατημασιές βαρβάρων

Δεν θα ‘δινα μήτε ψίχουλο ουρανό
σ εκείνους
που δεν αγάπησαν
ούτε και προστάτευσαν
το ίδιο τους το χώμα

Δεν θα έδινα μήτε μιας δροσιάς σταγόνα
σε άγονης γης εργάτες



Μαρία Ροδοπούλου

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive