24 Σεπ 2013

Επαρχιώτικη στιγμή



Επαρχιώτικη στιγμή
στην παιδική χαρά της κοσμικής ώρας
Ξεδιπλώνομαι
παλάμη κοινής χρήσης
Υψώνομαι αυτοκρατορικός δείκτης
Κανείς δεν δίνει σημασία
στο φαγωμένο νύχι
merry go around
τα λιθοβολημένα δάκτυλα
αλλά υπάρχει μια γυναίκα
Επαρχιώτισσα φούστα
με σκονισμένα τα βολάν της άνοιξης
Σ’  αλλόκοτες ώρες κλαίει
και ξυπνάει τις άδειες τραμπάλες
Γαβγίζει ασταμάτητα τον κόσμο
φιλάει σιωπηλά τ’ αστέρια
κάνει έρωτα με τους λύκους της αυγής
Έπειτα ρίχνει σε λήθαργο
τις κραυγές τους
Πεθαίνει
σφαδάζοντας στους πόνους
λαθραίοι καθρέφτες
βυθίζονται με ταχύτητα σπαραγμού
στο  έρημο στρατόπεδο του κορμιού της

Μαρία Ροδοπούλου

από την ανέκδοτη συλλογή "Υποστολή Φωτός"

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive