9 Ιουλ 2014

Επίπλευση




Οι ατάκες ματαιωμένης όρασης
οξειδωμένοι Δον Κιχώτες
στο πλάι μου περπατούν
Τόση γη τριγύρω μου
χωρίς μια ιδέα υπόστεγο  
να με προστατεύσει
Με σαρκάζουν τα ισορροπημένα
το αίνιγμα στρίβει γωνία
μόλις τ ακουμπήσω
Ωρίμασε  ο χορτάτος εαυτός μου
απειλεί τις παροιμίες
Πάνω στην βιασύνη της η πόρτα
σκόνταψε στην μάντρα
θέριεψαν οι αοριστίες
Όσο τα όρνεα δειπνούσανε
τις ακυρώσεις
τα πόδια συνθηκολογούσαν
με την μόνιμη διαμονή
Κι εγώ εξομολογούμαι
 στο άδειο μου τραπέζι
τις μετανιωμένες προφητείες
Οι ατάκες άκυρου φορτίου
παραθεριστές  ήρωες
στο πλάι μου περπατούν

Τόση στεριά τριγύρω μου
Ούτε μια λίμνη - έστω μικρή
ν ακουμπήσω την αλήθεια
να δω αν επιπλέει
ακόμη κι αν τα τέκνα της
έχουνε ουρές στην γλώσσα




Μαρία Ροδοπούλου
"Είμαι Πολλές" εκδ.Ιδεόγραμμα

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive