19 Αυγ 2018

Μια λανθασμένη παρομοίωση


                                                
Εγώ;
Απλώς
έζησα όλες μου τις ζωές μονομιάς
ενώ εσύ εκδίκηση αναζητούσες
για όλα τα απροσδόκητα των φαντασιώσεων

Μες από τις εξαντλημένες ώρες του ορίζοντα
άναυδη το βλέμμα
        στρέφω

      τάμα σε όσους με αγάπησαν
                αλλά δεν μπήκαν στον κόπο
                  να με ξεφυλλίσουν


μπορεί ακόμα να σκουντουφλώ
στα νεκρά χελιδόνια
        χθες αργά το βράδυ ξεψύχησαν
            στις φούχτες της σελήνης
        όσο εκείνο το μικρό κορίτσι
              μαδούσε τα νυχτολούλουδα
                «μ’ αγαπά δεν μ’ αγαπά»
και να βραδιάζω  στα έρημα βήματα
           ενός καμένου ονείρου

ίσως ποτέ να μην σε αγάπησα
          μικρή μου ξεφτισμένη φίλη
κι ας σε φίλησα κάποτε ερωτευμένη

με εκνευρίζει το "αλλά" των υποθέσεων
τι υποκριτικός σύνδεσμος προτάσεων

«σε αγαπάω αλλά…»

Εγώ;

απλώς
μια παρεξήγηση συστημικής θεραπείας
ή
ένα αδικοχαμένο  βαλς
στα πατήματα μεθυσμένου
άστεγου
τυφλού
κοριτσιού

ή
Μια λανθασμένη παρομοίωση…



Μαρία Ροδοπούλου

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive