Αναμένοντας τις ριπές του ανέμου
να φέρουν τα πεσμένα άνθη της αμυγδαλιάς
στα ντελικάτα χέρια της νοσταλγίας
ενώ ακόμα οι νιφάδες θολώνουν τα μονοπάτια
και μια αίσθηση ανημποριάς
απειλεί να πνίξει την ύπαρξη
Ατενίζοντας τα νέφη του βοριά
και τα λιγοστά άστρα να πολιορκούνται
από τους κεραυνούς οργισμένων θεών
Απεγνωσμένη λευκή φορεσιά
παρασέρνεται στο κυκλώνα της επίθεσης
Το αίμα της
άλικη βροχή στις ερημικές στέγες
αλλά η άνοιξη αργεί
κι όταν θα γεννήσουν οι αχλαδιές
εκείνη θα είναι ξεθωριασμένος πίνακας
πληγιάζουν τα δάχτυλα στις χορδές
όσο μια παλιά ανάμνηση αποδημεί τρομαγμένη
Εγώ;
Ακόμα εδώ
προσπαθώ να επιβιώσω
απ’ τη ψυχρή ανάσα του χειμώνα
ξεφυλλίζω τη μελαγχολία αναίτιας προσμονής
περιμένοντας ν’
ανθίσουν οι κερασιές
waiting for the wind’s currents
to bring the fallen almond blossoms
into the fragile hands of nostalgia
while the snowflakes keep the roads misty
and a sense of helplessness
threatens to drown the existence
Looking the northern clouds
and the few stars been besieged
by the thunders of the raged gods
Desperate white dress
is carried away and into the attack cyclone
Her blood
purple rain upon the abandoned roofs
but the spring has yet to come
and when the pear trees give birth
she would be a faded painting
The strings are hurting the fingers
and an old memory scared migrates
And me?
Still here
trying to survive the winter’s cold breath
I'm browsing thru
the melancholy of an unreasonable waiting
waiting for the cherry trees to blossom
Μαρία Ροδοπούλου
Καλή Χρονιά με όλες τις εποχές ανθισμένες στη καρδιά σας
Happy New Year with all the seasons blossoming into your heart
"Even all the petals fall down ,even all the petals turned into mud, we still can feel it"
Spring fading into white pear blossoms
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου