11 Ιαν 2008

ανήθικη οικοδέσποινα


Οσο και να με καρφώνουν τα λόγια σας
σα μια ανίσχυρη πάνινη κούκλα
εγω πάντα θα επανέρχομαι
και θα στοιχειώνω
τα αξιοπρεπή όνειρά σας
(με το γυμνό μου μέτωπο)

οσο και αν ορύεστε
με δήθεν πύρινες ρομφαίες
και υποδύεστε της Αποκάλυψης τους αγγέλους
εγω πάντα θα ανασταίνομαι
και θα ανοίγω διάπλατα τα παραθύρια
της δικής σας Κόλασης

(με τα νεκρά μου μάτια)

όσο και αν θαρρείτε
πως σταυρώνετε τα δάχτυλα μου
στην άψογα αναίμακτη ηθική σας
εγω πάντα θα εκδίδομαι
και θα εγκαινιάζω τους Οίκους Ανοχής σας

(με το αίμα μου)

Στην δρύινη θύρα
φορώντας το κόκκινο φόρεμα
και το μαύρο μου κραγιόν,
θα σας υποδέχομαι
ως μια τέλεια ανήθικη οικοδέσποινα

Tι λέτε;
Να σβήσω τα φώτα;
(ή φοβάστε;)


Μαρία Ροδοπούλου. (c) 2007

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive