Εσείς θα φονεύετε το Σώμα
με της λαγνείας τα σπαθιά
και εγώ θα ανασταίνομαι
πάνω στις παλλόμενες λεπίδες
εσείς θα ξεριζώνετε τα Μάτια
στο κτίριο της φθονερής Δικαιοσύνης
και εγω θα είμαι η Τυφλή
πάνω στην δίγνωμη ζυγαριά σας
εσείς θα ζυμώνετε το Μέλλον
με τις δολερές απαντήσεις
και εγω θα είμαι η Πρόταση
πάνω στην Αναίρεση του Ψεύδους
εσείς θα φυλακίζετε την Υπαρξη
στην Χώρα του Εν τω Μεταξύ
και εγώ θα είμαι η Νόμιμη Εσταυρωμένη
στον λόφο των Παθών σας.
εμπρός λοιπόν,
την πλάτη Ξεγυμνώνω,
και ηδονικά Προσδοκώ
τα ματωμένα Δηνάρια σας.
Mαρία Ρ.
γιατί αλήτρες σκέψεις
κυβερνάσθαι από
μανουάλια καρφωμένα στο ταβάνι;
η σάρκα της δε φτάνει
λεία
να θεωρηθεί;
γιατί σε κάθε της στασίδι
ο καθημερινός γκρεμός σας
με τις ακαθαρσίες του,
μολύνει
ευγονικές ημέρες;
Αγιογράφητη η πλευρά
του ύποπτου κορμού σας,
αρεστή στην υγρασία
της συμπαντικής γάγγραινας.
Η βλάστη του αναίτιου
στυλού σας
δε σας υποψιάζει..
στείρα διαχρονική;
Προσεκτικά ακούστε..
αδιάπτωτοι συνδικαλιστές
με τα φθηνά,
περιουσία με σήψη...
εκείνα πια τα ύψη
προ του τέλους,
θα εύχεστε!
Δημήτρης Δικαίος
