«Λένε οτι είμαστε
κατ’εικόνα και ομοίωση του
Τι θλιβερή διαπίστωση για τον Κύριο.»
παράφραση του Λόυντ Ντάγκλας
Με απόγνωση την κοιτούσα
καθώς προχωρούσε προς το ιερώο.
Κατάλευκο νυφικό και χαμόγελο αγγέλου.
Ήθελα να της φωνάξω
Μαντόνα , πρόσεχε!
H φούστα σου εχει με αίμα λερωθεί.
Βλέπεις,σέρνεται στο πάτωμα
δίπλα απο το Νεκρό Μάρτυρα
του Μυστηρίου.
κι οσο ψιθύριζαν οι έξι δαίμονες,
στον ποδόγυρο της κρεμασμένοι,
βλασφήμιες και κατάρες
οι καθήμενοι στα στασίδια
έβγαζαν τα μάτια τους με γυμνά δάχτυλα
και ξερίζωναν τις γλώσσες
απο τις οχιές
που τυλιγμένες στο λαιμό τους ήταν.
Κύριε , στον Οίκο σου!
και εγώ δεν είμαι
παρά ένα μικρό κερί
που με τρόμο λιώνω στις προσευχές τους,
ανήμπορο στέκομαι
στις μπρούτζινες καντηλιέρες τους
με φόβο προσκυνώ
τις σκοτεινές Αγιογραφίες.
Κύριε, πως να φωτίσω τα μάτια τους
όταν πια νεκρά άυλους τοίχους κοσμούν ;
Και αν ζωντανέψουν οι λευκές κόρες
και στον καθρέφτη κοιταχτούν;
Τότε τι θ’αντικρύσουν, Κύριε;
σημείωση
«με φόβο και τρόμο να κατεργάζεστε Την σωτηρία σας»
Προς Φιλιππίσιους – Απόστολος Παύλος
"Πως ,Κύριε,να σώσω την Ψυχή μου
όταν δεν θυμάμαι σε ποιο Νεκρόδεντρο
την άπλωσα για να τραφεί απο ξένους θρήνους;"
Μαρία Ρ.
