14 Μαρ 2008

Προσκυνητές του Ψεύδους





«Λένε οτι είμαστε
κατ’εικόνα και ομοίωση του
Τι θλιβερή διαπίστωση για τον Κύριο.»

παράφραση του Λόυντ Ντάγκλας





Με απόγνωση την κοιτούσα
καθώς προχωρούσε προς το ιερώο.
Κατάλευκο νυφικό και χαμόγελο αγγέλου.
Ήθελα να της φωνάξω
Μαντόνα , πρόσεχε!
H φούστα σου εχει με αίμα λερωθεί.
Βλέπεις,σέρνεται στο πάτωμα
δίπλα απο το Νεκρό Μάρτυρα
του Μυστηρίου.

κι οσο ψιθύριζαν οι έξι δαίμονες,
στον ποδόγυρο της κρεμασμένοι,
βλασφήμιες και κατάρες
οι καθήμενοι στα στασίδια
έβγαζαν τα μάτια τους με γυμνά δάχτυλα
και ξερίζωναν τις γλώσσες
απο τις οχιές
που τυλιγμένες στο λαιμό τους ήταν.

Κύριε , στον Οίκο σου!

και εγώ δεν είμαι
παρά ένα μικρό κερί
που με τρόμο λιώνω στις προσευχές τους,
ανήμπορο στέκομαι
στις μπρούτζινες καντηλιέρες τους
με φόβο προσκυνώ
τις σκοτεινές Αγιογραφίες.

Κύριε, πως να φωτίσω τα μάτια τους
όταν πια νεκρά άυλους τοίχους κοσμούν ;
Και αν ζωντανέψουν οι λευκές κόρες
και στον καθρέφτη κοιταχτούν;
Τότε τι θ’αντικρύσουν, Κύριε;

σημείωση

«με φόβο και τρόμο να κατεργάζεστε Την σωτηρία σας»

Προς Φιλιππίσιους – Απόστολος Παύλος

"Πως ,Κύριε,να σώσω την Ψυχή μου
όταν δεν θυμάμαι σε ποιο Νεκρόδεντρο
την άπλωσα για να τραφεί απο ξένους θρήνους;"


Μαρία Ρ.

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive