30 Σεπ 2010

Ο θάνατος είναι η αιωνιότητα
κι ας πέφτουν οι στάλες
στα μάτια σου περίσσιες

Πρόσεξες τα δικά της μάτια;
Πεισμωμένα
πυρωμένα κάστανα
την πραγματικότητά σου απωθούν
Και είναι μόνο μια γυναίκα

Χίλιες κραυγές ανθρώπων
δεν αρκούν για ν' ακουστεί
ό,τι το πεζοδρόμιο ψελλίζει

Tο δάκρυ
που δεν χύθηκε - για σήμερα θυμήσου -
αυθόρμητα χωρίς την βία σου μολόγησε

Σκέφτηκα
θα κρατήσω την ανάσα μου
και όπου μας βγάλει

και ίσως ο θάνατος είναι αυτός, αγαπημένη

ο χρόνος που τον χρόνο μας γελάει
καθώς φθειρόμαστε στα χάρτινα των συζητήσεων
τραπεζομάντηλα

και εμείς
αλίμονο
με ή χωρίς αναπνοή
στα γόνατα πασχίζουμε να τον αλυσοδέσουμε


Μαρία Ρ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive