λαμβάνει εξιτήριο
Της θύμησης ανίατη
Γερνάει το σώμα
στα τυφλά της όρασής σου νέφη
Το φεγγάρι λασπωμένο
Δολώνει τις ώρες η νύκτα
Μια περίληψη στην κορνίζα
έχει απλώσει στα μάτια
τον ιστό της
Οι λεπτομέρειες στον τοίχο
διηγούνται την ιστορία
που παρέλειψε το απόσπασμα
στο οπισθόφυλλο του ονείρου
Υπαινιγμός πραγματικότητας
Η γυναίκα σηκώνεται
Στρώνει την μακριά φούστα
Κρύβει τα κομματιασμένα μέλη
Το πάτωμα φαγωμένο από την πεινασμένη κορνίζα
Στο παράθυρο
κρεμασμένο
το νεκρό βράδυ
