Αύριο θα ξεντυθώ
την μοχθηρή νοσταλγία
πέφτοντας από τους μαύρους τρούλους
άπειρο
άμοιρο
χελιδoνάκι
που προσπαθεί να μάθει την αρχή
Ασήμαντη επιβάτης
στα γιορτινά ποταμόπλοια
με χέρια λιγδωμένα από την λάσπη
φτιασιδωμένων γέλιων
και τον αστράγαλο του Αχιλλέα
γελωτοποιό στα μάτια
βουτάω την απόχη στο δηλητήριο
της επιθυμίας
- έχει προσαράξει στις ψευδαισθήσεις -
Σου κουνάω το σημαιάκι
από την κουπαστή της απελπισίας
αλλά εσύ αλλού αγοράζεις όραση
Γυμνή
σαν την βροχή
στην γέφυρα
με τα αγάλματα που συναγωνίζονται σε θλίψη
τους βλοσυρούς φανοστάτες
διασχίζω απ άκρη σ άκρη το αυτόχειρο παραμύθι
με την σκιά σου δεμένη στα αιμόφυρτα βήματα
Αργότερα θα βγάλω
το πανωφόρι της Δηιάνειρας
πέφτοντας από τα καταχθόνια μανίκια την μοχθηρή νοσταλγία
πέφτοντας από τους μαύρους τρούλους
άπειρο
άμοιρο
χελιδoνάκι
που προσπαθεί να μάθει την αρχή
Ασήμαντη επιβάτης
στα γιορτινά ποταμόπλοια
με χέρια λιγδωμένα από την λάσπη
φτιασιδωμένων γέλιων
και τον αστράγαλο του Αχιλλέα
γελωτοποιό στα μάτια
βουτάω την απόχη στο δηλητήριο
της επιθυμίας
- έχει προσαράξει στις ψευδαισθήσεις -
Σου κουνάω το σημαιάκι
από την κουπαστή της απελπισίας
αλλά εσύ αλλού αγοράζεις όραση
Γυμνή
σαν την βροχή
στην γέφυρα
με τα αγάλματα που συναγωνίζονται σε θλίψη
τους βλοσυρούς φανοστάτες
διασχίζω απ άκρη σ άκρη το αυτόχειρο παραμύθι
με την σκιά σου δεμένη στα αιμόφυρτα βήματα
Αργότερα θα βγάλω
το πανωφόρι της Δηιάνειρας
φαρμακωμένο φτερό
στο λαίμαργο χώμα
μια εξόριστη μελαγχολία στον πάγκο με τ' ανεπιθύμητα
Προς το παρόν γλυκά θα κοιμηθώ
καρφιτσωμένη γυναίκα
στου ψέματος τ' αγαπημένο στέρνο
Μαρία Ροδοπούλου
Καλή Χρονιά εύχομαι σε όλους.
