Παράξενη γοητεία
έχει
το αμετάκλητο
Με
χτίζω αντίρρησηέχει
το αμετάκλητο
προϋπολογισμένου σχεδίου
Θλιμμένο όνειρο
αλήθεια παλεύεις
να γενείς
Με σχεδιάζω
τρίγωνο
διχοτομούμαι άνισα
ανάμεσα στα πολύπλοκα
γεωμετρικά τερτίπια
στους φανταστικούς αριθμούς
που με ορίζουν πραγματική
επικυρώνουν την ανεπάρκειά μου
με καθιστούν ορισμένη απόσταση
Μια συστολή σε αντίθεση
με το διαστελλόμενο άπειρο
με την αύξουσα πρόοδο της οργής
Γίνομαι ο περιττός αριθμός
στην εξίσωση των ακέραιων
Η ανισότητα με ανακουφίζει
με νανουρίζει μες στα τρυφερά της σύμφωνα
κι ας την εξουσιάζουν τα φρικτά φωνήεντα
Αναπαύομαι αμέριμνη
στο χάος ατελούς διαίρεσης
Μετράω τους κόμπους του αναπόφευκτου
Ξαφνιάζομαι
Εν τέλει
συμπυκνώνομαι σε μια χούφτα λέξεις
Οριστικοποιούμαι στο αμφίβολο
Πατάω γκάζι στη λύπη
και βάζω
την ταχύτητα
στην αμετάκλητη αυτοκαταστροφή
Η μεγαλειότητα της μετριότητας
κηρύσσει πόλεμο
στην αρτιότητα
Παρόλα αυτά
ακόμα είμαι άνθρωπος
Μαρία Ροδοπούλου
