Στριφογυρίζοντας ολοένα σε μια σπείρα που πλαταίνει
Το γεράκι δεν μπορεί τον γερακάρη ν’ ακούσει
Όλα καταρρέουν
Ο πυρήνας ν’ αντέξει δεν μπορεί
Η αναρχία εξαπλώθηκε στον κόσμο
Η γεμάτη αίμα παλίροια ξεχύθηκε
κι ολούθε πνίγηκε της αθωότητας η τελετή
Οι καλύτεροι άδειασαν από πεποίθηση
ενώ οι χειρότεροι γεμίσανε σφοδρό πάθος
Σίγουρα, μια αποκάλυψη πλησιάζει
Σίγουρα η Δευτέρα Παρουσία είναι κοντά
Η Δευτέρα Παρουσία! Μόλις ξεστόμισα τις λέξεις
μια αχανής εικόνα της Συμπαντικής Ψυχής
θάμπωσε την ματιά μου
Κάπου ανάμεσα στις άμμους της ερήμου
μια μορφή με σώμα λιονταριού
και ανθρώπινο κεφάλι,
με βλέμμα άδειο και σαν του ήλιου ανελέητο
κινεί τα δυσκίνητα μεριά του
ενώ τριγύρω του πετάνε
οι ίσκιοι οργισμένων της ερήμου πουλιών
Το Σκότος πέφτει πάλι αλλά τώρα ξέρω
πώς είκοσι αιώνες ύπνου βαθύ
ταράχτηκαν από ένα λίκνο που κουνιέται
Και ποιο άγριο θεριό, που έφτασε τελικά η εποχή του,
αργά βαδίζει προς την Βηθλέεμ
για να γεννηθεί;
Απόδοση στα Ελληνικά
Μαρία Ροδοπούλου
