Ο κόσμος όλος
μια ενοχλητική βλεφαρίδα στο μάτι της
Δεν με κερδίζω ποτέ
και καταλήγω ξόρκι στις παλάμες εχθρών
βραδιάζω στα χνώτα ανίερων συμφωνιών
και ξεχύνομαι δαιμονισμένο νερό
στις γλώσσες άπιστων
κόβω στα δύο το τεταρτημόριο
που ανήκω
και πολλαπλασιάζομαι
στην έλλειψη
νερό στο λάδι τους
και βούτυρο στο σάβανο
μια γυναίκα γεμάτη λίθους
με ραπουνζέλ ερωμένους
και τρύπια γόνατα
όταν τείνουν την ξιφολόγχη
σημειωματάριο ενοχής
δώρο στην άτεκνη νύφη
από τον μέλλοντα σύζυγό της
ξημεροβραδιάζεται στις τριχωτές μασχάλες της Κίρκης
μασουλώντας υποκρισίες
και ναι
μάταιη η παραδοχή
αλλά…
Δεν με κερδίζω ποτέ
Μαρία Ροδοπούλου
