19 Απρ 2022

Αέναο Φως

 
Κι εμείς που μείναμε ζωντανοί
από την οργή του Καίσαρα ποταμού
          με τους νεκρούς συντρόφους
                   να συνεχίζουν το υδάτινο ταξίδι
                                              προς τον Άδη
ξεβραστήκαμε στις όχθες της κάθαρσης
ικέτες στα πέρατα του κόσμου
με τον θρήνο να μας σφραγίζει τα χείλη
αποσβολωμένοι μπροστά στο όρος των Δράκων
Στην αγκαλιά του Πράσινου Δράκου Βαγκάρ
                    ο  Θεμέλιος Λίθος της Τζοχάρ
                           Ιέρεια των Πολεμιστών Αρόι
όπλισε τα μάτια των ικετών με σκοτάδι και φλόγα
τα νέφη παραμέρισαν και φάνηκε ο ουράνιος δρόμος
Κάτω από τους Επτά Ουρανούς
σπάσαμε τις Επτά σφραγίδες των Αγγέλων
με φωτιά και αίμα κινήσαμε
για την Πόλη των Χαμένων Ψυχών
αναζητώντας τους Αγέραστους Νεκρούς
τέκνα του Θεού και της Σελήνης
μετά από έξι χαραυγές
              και τρεις μέρες θάνατο
θα σαλπίσουμε τις Επτά Σάλπιγγες
            στον Πύργο της Εξιλέωσης
Η Σολομώντεια Προφητεία θα εκπληρωθεί
κι οι Πύλες της Αιωνιότητας
θ’ ανοίξουν για τους Ικέτες Θνητούς
χαρίζοντας τους το Αέναο Φως



Μαρία Ροδοπούλου




Βασισμένο κι εμπνευσμένο απ' το άλμπουμ του
Alex Papadiamantis
Darkness and Light


Youtube Channel https://www.youtube.com/channel/UCe8ma80bJCCtJkwlQe1VFdA

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive