18 Αυγ 2024

Οξυζενέ της απελπισίας

 

Αναλώνομαι σε λέξεις
σκέψεις
όνειρα κι επιθυμίες
                μικροαστικές εκφράσεις
                      η θανάσιμη ασθένεια της αλληγορίας
Καθώς η Νέδα στο πλάι μου κυλάει
παρασέρνοντας στο διάβα της τους λεπτοδείκτες
και τα ώριμα τσαμπιά της υποκρισίας
το στόμα στραβώνει από τον αναπόφευκτο απολογισμό
Αλλά δε θα σπάσω εγώ τον περίφημο αιώνα της αυταπάτης

Εξάλλου τα παραμύθια τελειώνουν
και τα
Happy end κρατούν μέχρι να πέσουν
οι υπότιτλοι του τέλους

Τουλάχιστον  πάντα έχω την επιλογή
της ποταμίσιας αποθέωσης

αφήνοντας το νερό να ξεπλύνει
το οξυζενέ της απελπισίας από το γέρικο μυαλό μου

          και τους νεκρούς από το αίμα μου

Μπρος μου η ξηρασία της απόγνωσης
και πίσω μου ο όλεθρος

Ίσως κάποτε να βγω στην απέναντι όχθη της
κι ας είμαι γεμάτη πληγές

νεκρό σώμα θα πέσω
άλικο φύλο θ’ αναδυθώ

                                  still I long to climb a thousand steps with you
                           counting the joy along with the sorrow in your eyes

Μαρία Ροδοπούλου



 

12 Αυγ 2024

Με το πρώτο βήμα αρχίζει ένα ταξίδι χιλίων μιλίων...

 

Μέσα από την αλληγορική κινέζικη ποίηση
που χρησιμοποιεί τα αρώματα
και τις εποχές της φύσης
γνωρίζουμε την γοητεία του πνεύματος
και της ψυχής του ανθρώπου
που προχωράει μπροστά
με σθένος κι αγνή καρδιά






层之台起于累土,千里之行始于足

A nine-storied tower rises from a heap of earth;

A thousand miles journey starts with the first step.

Lao Tzu (571 BCE-)

Κι από το έδαφος εγείρεται πύργος εννιά ορόφων
όμως με το πρώτο βήμα αρχίζει ένα ταξίδι χιλίων μιλίων


 春有百花秋有月,夏有凉风冬有雪

若无闲事挂心头便是人间好时节

With Spring flowers, Autumn moon,   

The Winter snow, and breezy Summer air

If in your heart there’s not a single care,

Any season will be the finest hour.

Wumen Huikai (1183-1260)

Με της άνοιξης τ’ άνθη, το φθινοπωρινό φεγγάρι,
το χιόνι του χειμώνα και τη θερινή αύρα,
αν η καρδιά σου είναι ανάλαφρη
κάθε εποχή είναι η καλύτερη

 

竹死不变节花落有余

Bamboos could die but the joints will stay

Flowers could fall but the fragrance will linger 

Shao Ye (~860)

Μπορεί τα μπαμπού να πεθαίνουν
αλλά οι δεσμοί παραμένουν
ίσως τα λουλούδια μαραθούν
όμως το άρωμά τους παραμένει


 梅子熟时枙子

When plums are ripe,

Jasmine sends out a refreshing fragrance. 

Monk Shiwu (~1644)

Όταν τα δαμάσκηνα ωριμάσουν
το γιασεμί στέλνει το μεθυστικό του άρωμα


行到水穷处,坐看云起时

Walk to where the waters end,

Sit and watch the clouds arise. 

Wang Wei (699-761)


Περπάτησε μέχρι εκεί που τελειώνουν τα νερά,
κάθισε και δες τα νέφη να υψώνονται ψηλά

 

难道春花开落,又是春风来去,便了却韶华

花外春来路芳草不曾遮

When the flowers bloom and fall

The spring wind will come and go

Is this the end of the best season?

The road for the arrival of spring

Was never concealed by the grass

Zhang Huiyan (1761-1802

Όταν ανθίσουν τα λουλούδια και μαραθούν
ο εαρινός άνεμος θα έρθει και θα φύγει
Είναι άραγε το τέλος
της καλύτερης εποχής;
Το μονοπάτι για την άφιξη της άνοιξης
ποτέ δεν το σκέπασαν τα χορτάρια




Απόδοση στα Ελληνικά
Μαρία Ροδοπούλου


Rendition in Greek

Maria Rodopoulou

 

 

10 Αυγ 2024

Hade' s heights

There are some nights
like the darkest Hade’s heights


 
Τουλάχιστον να γευόμαστε ένα κομμάτι φως
       
ανέξοδα χωρίς αντίτιμο κι αντάλλαγμα           
 
Χωρίς θεριά και τέρατα αλλά αναρωτιέμαι πως

Here I am in a country so strange so alien so far away
                  but I long to go astray

                     
Και κάποτε θα μας ανακαλύψουν
                        απομεινάρια απολιθώματα οστά
                               τι σημασία έχει; Όλα τριγύρω μας γυμνά

A metal a magnet a disease
      
an artificial hunter
            
terrified she goes under  
you can go on living
                                   
ignorant bliss

Οι δάφνες που δεν μαραίνονται ποτέ
                    και τους θνητούς περιγελούν
ένα συμβάν μια πληγή
            μάταια περιμένει χαραυγή

she sees what this world is for
             
a petty miserable worm

Under the fatty mass of a collective greedy swarm


Maria Rodopoulou

 
                
              
                                
                                                       
                                                   

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive