Εχθές μάτωσα κάτω
από το μισοφέγγαρο,
μάτια χυμένα στην
λάβα ενός ουρανού
που κάποτε σαλπάριζε
εχθές με τρεις συλλαβές
διέπραξα τον πρώτο φόνο ,
και μετά γέμισα με άμμο
τις πληγές μου
η καρδιά που χτυπούσε
καυτή στις χούφτες μου
ξέπλυνε τις αρτηρίες της
με ένα γλυφό νερό
ο μόνος νεκρός
παρασύρθηκε από
το πρώτο κύμα της αυγής ,
ακόμα ναυαγός είμαι...
- σημείωση -
στους ναυαγοσώστες
δίνω άδεια επ'αορίστου..
Μαρία Ροδοπούλου (c) 2007
4 σχόλια:
"Κανείς δεν είναι αθώος
μπροστά στη θέα
ενός λυγμού που αιμορραγεί
κι ενός σφυγμού που σφαδάζει
κάτω απ΄ το μισοφέγγαρο
καθώς φλερτάρει επίμονα
με την οσμή της μοναξιάς
και της οδύνης.."
Καλημέρα Μαρία μου..
Αγγίζει η πένα σου πάντα..
Ο μόνος νεκρός..
Ο ευγνώμων νεκρός..
Φιλιά πολλά..
"ποιοί ειναι αυτοί
που αλυχτούν πάνω
απο τ'αλώνια του θανάτου;
μη θαρρείται πως
ειναι οι νεκροί
αλλίμονο μόνο αυτοι
που ζωντανοί θαρρούν
πως είναι κραυγάζουν ..
ειναι ηδονή γι'αυτούς
να ακούνε τον ήχο της
φωνής τους..."
καλημέρα τακη μου
σε ευχαριστώ πολύ ..
νεκροί πολλοί..
οι ζωντανοί λιγοστεύουν...
τα σκοτεινά φιλια μου...
H φωτογραφία απιστευτη...
Το ποίημα όσο σκοτεινό σου πρέπει...
my bloody kissies...
hliaxtida moy..
Η φωτο ειναι
σταλμένη απο τον Monody
gia to Dark Gallery
αλλα ξέρεις οτι ο παθ
ευκαιρια ζητά να μας
κλεισει..γι'αυτο την έβαλα
εδω...
σε ευχαριστω πολυ
my haicu princess
my dark kisses..:):):)
Δημοσίευση σχολίου