Άφησα για μια στιγμή
τις εκκρεμότητες να αιωρούνται
- έτσι κι αλλιώς δεν τελειώνουν ποτέ
κι εγώ διερωτώμαι αφού δεν είναι γυναίκες
πως μπορούν και γεννούν συνέχεια
μικρούς δυνάστες πίσω απο τον άδειο τοίχο-
και έτρεξα έξω απο το δωμάτιο θέλοντας να ξεφύγω απο τη κόκκινη πόρτα.
Συνέχεια μου ψιθυρίζει για τις αμαρτίες και για τις μικρές ασήμαντες κλοπές
που διαπράττουν οι μη ανειλλημένες υποχρεώσεις μου
- μα εγώ σκέφτομαι εκείνον τον
ποιητή που έγραφε στις μάντρες μια μόνο λέξη,
οι άλλες τον είχαν παρατήσει επειδή ήταν
μέθυσος , και γελούσε ο τρελλός γιατί όπως
και να την έγραφε πάλι σε κάποιο σημείο της γης πέθαινε μόνος-
Στην ευχή,φώναξα, άστες να γλεντήσουν,
τι θέλουν κι αυτές πέρα από μια μπουκιά ψωμί και λίγο αίμα για να μπορούν να ταίζουν
την ανικανότητά τους να διπλωθούν και να τακτοποιηθούν στα συρτάρια
μαζί με την ναφθαλίνη.
– εκτός απο τους νεκρούς ανθρώπους,
και τα νεκρά ζητήματα απαιτούν τ’αναθήματά τους -
Και θα περπατούσα αμέριμνη για ώρα πολλή με το βάρος να τραγουδάει στην πλάτη
αν δεν συναντούσα εκείνον τον παράξενο άνδρα που καθόταν κάτω απο ένα τεράστιο μανιτάρι.
Ξεγύμνωσε το μπράτσο του και μας έδειξε μια γυμνή γοργόνα που είχε φυλακίσει κάποτε
Με δάχτυλα που έτρεμαν χάιδεψε τα γεμάτα λέπια στήθια της και είπε γελώντας
«Ξέρεις ψάρευα και εγώ φαντασιώσεων υποθέσεις όταν ήμουν ασυρματιστής σ’ ένα εμπορικό καράβι.
Μεταφέραμε γουρούνια απο την Κυανή Ακτή στο Κονοτού γιατι οι πολιτισμένοι δεν άντεχαν την μυρωδιά τους και έτσι από τη μια τα ξεφορτωνόντουσαν και από την άλλη δείχνονταν και σπλαχνικοί.
Είναι μεγάλη υπόθεση να ξεφορτώνεσαι την βρωμιά σου και να σε χρήζουν Ευεργέτη γι αυτό"
Έβγαλε ένα μικρό ασημένιο φλασκί από την τσέπη και αφού το κούνησε
με οργή είπε :
"Ανάθεμά το. Ποτέ δεν αδειάζει τελείως και ποτέ όλο δεν γεμίζει.
Που λες, πόρτα μου, ψάρευα και εγώ ανθρώπους
αλλά ποτέ δεν είχα πιάσει μια τέτοια αβασάνιστη πλάνη
σαν αυτή που σε έχει ζωστεί"
‘Ετσι ,όπως καταλαβαίνετε ,
κατέβασα την πόρτα απο τους ώμους,
την έβαλα στη θέση της και αφέθηκα στη φλυαρία της ενώ σκότωνα
μια – μια τις ακατάστατες εκκρεμότητες.
Μαρία Ρ.
18 σχόλια:
Πότε θα φύγουν απ τους ώμους
αυτες οι εκκρεμότητες...
Εκκρεμότητες ζωής τις ειπαν κάποιοι..
Κόκκινες βαριές πόρτες
τις λέω εγώ που πληγιάζουν
απ το βάρος τους..
Καλημερα αγαπημένη μου φίλη..
Να χεις μια ήρεμη μέρα σου εύχομαι
κοκκινη μόνο στην καρδιά ..
ελα μου ντε...
να λυγίζεις απο το βάρος
και παρολα αυτά
να συνεχίζεις νομίζοντας
ότι τίποτα δεν σου
εχουν φορτώσει..
βολικό συναίσθημα
η μη παραδοχή...
καλημέρα μαρακι μου..
σε ευχαριστώ πολυ
την αγάπη μου και τις
ευχές μου για ένα
ομορφο σ/κ..
(για να δουμε θα χιονίσει
ή πάλι με ψευτικες ελπίδες
μας γεμίζουν;:):):)
δεν είναι οι εκκρεμότητες που αιωρούνται ανεξέλεκτες,
είναι η ελπίδα μου που δεν είναι κόκκινη πιά. η δική της πόρτα μαύρη είναι και με ανάγκασε να την κουβαλώ....
ξέρεις όμως,
οι σκέψεις σου με έκαναν ν' αλλάξω
τρόπο και να ξεφύγω...
σ' ευχαριστώ φίλη μου καλή...:)
την αγάπη μου...:)
Ο Διπλός Καθρέφτης του ΆΓΓΕΛΟΥ ΔΟΞΑ
"Σε καταδίκασα
Μακριά απ`το βλέμμα σου να ανασταίνομαι
Εσύ να βλέπεις μόνο τη φθορά
Εκείνου πού είπες πως αγάπησες
Χίλιες φορές να μετανιώνεις γιατί έγινες
Συρμάτινη χορδή του μπουζουκιού στα χέρια μου
Που έτσι πείνασες τα δάχτυλά μου
Για να χορταίνουν μόνο στο κορμάκι σου
Γυναίκα στάνταρντ του διπλού καθρέφτη.
Όπως αρνήθηκες την παρουσία μου
Να μετανιώνεις θέλω που υπήρξα.
Κανένας πια -
Κανένας πια στα μάτια σου
Να μη σε ψιθυρίζει."
Καλο Σ/Κ Αγαπημενη Πριγκιπισσα πολυ
δικων μου λεξεων.Παλι εκτος οριων προσπαθω να κανω STRIKE στη στιγμη μου.Σταθερα την αγαπη και το πιο ατιθασο μα και τρυφερο φιλι μου.:))
.AERIKO.
Δεν είναι γυναίκες κι όμως γεννούν τόσους δυνάστες.. Μου άρεσε ο παραλληλισμός. Φιλιά!
Κυριολεκτικά στεγνός από λέξεις δεν μπορώ να ταιριάξω κάτι για τις αλήθειες και τους πόνους που άπλωσες. Μ' έχεις καλύψει πλήρως με τις πιο όμορφες εικόνες που θα μπορούσα να προβάλλω στην οθόνη του μυαλό μου.
Καλημέρα αγαπημένη μου Μαρία. Όμορφο Σ/Κ να έχεις
"Είναι μεγάλη υπόθεση να ξεφορτώνεσαι
την βρωμιά σου και να σε χρήζουν Ευεργέτη γι αυτό"
Την καλημέρα μου Μαρία.
"εκτός απο τους νεκρούς ανθρώπους,
και τα νεκρά ζητήματα απαιτούν τ’αναθήματά τους "
Xa! Πάντα το πιστευα αυτό!
Μαρία μου, ειλικρινά, αυτό το κείμενο το βρήκα πολύ καλό!
Την αγάπη μου
Τυχερή εσύ.. την πόρτα σου κατέβασες και άρχισες τις εκκρεμότητες να τακτοποιείς μία μία.
Κι εγώ γιατί σε ακολόυθησα;
Την πόρτα που άφησες την πέρασα για δώρο.. χωρίς να σε ρωτήσω βιαστικά την πήρα και την φόρεσα ρόυχο μακρύ την έκανα τη γύμνια μου να ντύσω.. και το κορμί και η ψυχή αίμα ακόμα στάζουν..
Την καλημέρα μου!
L.N.E
Η αλήθεια ειναι πως δεν μαρεσει το χιονι..Εδω δεν ταιριαζω με αλλους ανθρωπους μαλλον..
Μονο τη βροχή αγαπω...
Οποτε χιονισει δεν χιονισει.....το ιδιο μου κανει...
smile
εγω τώρα τι ν'απαντήσω
σ'ολους σας που εξ απροοπτου
με πιάνετε? παρα μόνο με
ενα μικρό ποιημα..
-γωγω μου..σε ευχαριστώ καλή
μου την αγάπη μου
-αερικό μου ..κανεις
να μη με ψιθυρίζει εκτος κι αν
το είδωλο στο καθρέφτη μου γίνει
:)την αγάπη μου..:)
- ανωνυμε/η..ευχαριστώ ..:)
filia..:)
- laki moy..τι να πω καλέ μου?
σε ευχαριστώ για την αγάπη σου..
την οποια ανταποδίδω με ολη
μου την θέρμη...
- ελένη..πολυ ομορφοι στίχοι
"μα μη φοράς καλή μου ρούχα
δανεικά ..ποτέ δεν ήταν για σένα
φτιαγμένα" σε ευχαριστώ πολυ
για τα ομορφα σχολια που παντα
μου αφήνεις..
- μαριαααα..ελα μωρε θα σε παρω
με το τζιπ να κανουμε τρελίτσες
στο χιονι..:):)
Για σας φίλοι μου με ολη μου την
αγαπη το παρακατω..σας ευχαριστώ..
"Τι θα απογίνουμε
τώρα που εξαφανίστηκε
ότι ανθρώπινο την ντροπή μας κάλυπτε;
Τι θα απογίνουμε
τώρα που η οδύνη εξατμίστηκε
μέσα στα γέλια πέτρινων χειλιών;
Τι θ’απογίνουμε τώρα
που η ταπείνωση , αλίμονο,
πνίγηκε μέσα στη πλήξη
και στα χασμουρητά ;
τι θα απογίνουμε τώρα,
που όλοι αυτοί οι νεαροί,
που κάποτε με γκράφιτι έρωτα
αποφασιστικά μπογιάτιζαν
τους τοίχους της ανίας ,
μεγάλωσαν;
αλήθεια, τι θ’απογίνουμε τώρα
που όλα τα χουμε;
Και δεν μας έμεινε τίποτα
Ν’ονειρευτούμε;
Ούτε καν ένα αιμόφυρτο δειλινό;
Σε διαφήμιση των βραδυνών ειδήσεων
το έβαλαν κι αυτό!"
Mia παραληψη λόγω γνωστής
βιασύνης της εν λόγω ξανθιάς..
- ανεμοσκορπίσματα..
σε ευχαριστώ πολυ..δεν ειναι??
για σκέψου ..ολοι αυτό κάνουν.
καλο σ/κ..
- αμαζόνα μου..::):)
σε ευχαριστώ καλή μου φίλη
πάντα με τιμά ενα σχόλιο σου
και το δέχομαι με αγάπη..
φιλια πολλα..:)
Τα ατακτοποίητα.. δεν αρέσουν στις εκκρεμότητες.
Οι μη ανειλλημένες υποχρεώσεις.. δεν αρέσουν στις εκκρεμότητες.
Κάθε τι που ξεφεύγει απ' τα στενά της δικαιολογημένης στάσης.. δεν αρέσει..
τα ασήμαντα..
τα ατόφια αχρησιμοποίητα όπλα που πιθανόν να μας ελευθερώσουν..
Δεν αρέσουν.
Λίγο ψωμί και λίγο αίμα
μπορούν να αλλάξουν
τις σχέσεις αυτές..
αλλά ποιος από μας, τα προτιμά!
Σιχάθηκα πια..
(κι ας μου επιτραπεί εδώ το 'σιχάθηκα')
:))
Μαρία μου, ένα καλό Σάββατο
από ψυχής, σου εύχομαι.
δημήτρη μου...
κανείς δεν προτιμά
τις σχέσεις που
πρεπει να δίνει ..
και οσο για τις
εκκρεμότητες ..δε βαριεσαι...
"ολα μια ιδεα είναι"
μεταξύ μας..κι εγω
σιχάθηκα..κι ας μου επιτραπεί..
:):)
Καλό βράδυ ονειρεμένο..:):)
Tρελίτσες γλυκιά μου να κάνουμε όσες θες. Ειμαι υπερ της τρελας και το ξερεις...
Οχι ομως στο χιονι... Απαπαπααα
Προτιμώ να γλυστράω σε λευκά σατέν σεντονια...(Μεταξύ μας μια φορά μου προέκυψαν και απο τοτε βρίσκονται στο παταρι!χαχα)
ki οπως λέει μια φίλη
γκουχου γκουχου..:):):)
μια χιονισμένη καλημέρα
Ηλιαχτίδα μου..:):):)
Καταραμένες οι εκκρεμότητες κι όσα μαζί τους σέρνουν
Φιλιά πολλά Μαρία μου
xa!ωραία το θεσες
Κλειώ μου..:):)
την καλησπερα μου
και πολλά φιλιά..:):)
Δημοσίευση σχολίου