30 Μαρ 2008

Ο Θεός , μια ομπρέλλα και ένα φρεσκο κρεμμύδι

Και επειδή οι αναμνήσεις
ποτέ πουθενά δεν οδήγησαν
και οι νύχτες
έλυσαν μεν κάποια μυστήρια
μα αναγκαστήκαμε
να θάψουμε κάτω απο το ξύλινο πάτωμα
μερικά όνειρα που έκλαιγαν
σαν πεινασμένα βρέφη
και εμείς σκεφτήκαμε οτι ούτως ή άλλως
ορφανά ήταν ας τα φονεύαμε λοιπόν ,
εγώ βρέθηκα στην αμμουδιά
να σκάβω τρύπες προσπαθώντας
να ξεγελάσω το νερό να τις πλημμυρίσει
μήπως και αδειάσει επιτέλους
η θάλασσα – το είχε κάνει και ένα παιδί
πιο παλιά αυτό αλλά για διαφορετικούς
λόγους. Εκείνο έψαχνε να βρεί τον θεό
ενω εγώ ξέρω που μένει. Έχει όμως
γίνει ερημίτης και μου είπαν οτι δαγκώνει
όποιον συναντήσει –
μέχρι που με πλησίασε εκείνος ο άντρας
μου χάρισε μια μαύρη ομπρέλα
και ένα φρέσκο κρεμμύδι.
«ξέρεις;» τον ρώτησα άναυδη.
«ξέρω μα δεν θα τα καταφέρεις.
Το προσπάθησαν
πολλοί πριν απο σένα αλλά απέτυχαν.
Δεν χωρά η λύπη σου στην απελπισία μου.
θα αναγκαστείς να χρησιμοποιήσεις το κρεμμύδι
μα στο τέλος θα φύγεις και εσύ πάνω στην μαύρη ομπρέλα»
Πολύ μετά ,αφού είχα κρύψει το πτώμα του
κάτω απο ενα βράχο,
συνέχισα απεγνωσμένα να κλαίω.
Γιατί αν πιστέψω έστω και μια στιγμή
ότι η θάλασσα δεν με χωρά τότε τι θ’απογίνω;

Είναι και αυτός ο Θεός που δεν μ’αφήνει να τον χαιδέψω...

Υγ.

Ακόμα αντιστέκομαι
στο ξεφλούδισμα του κρεμμυδιού.
Για πόσο καιρό όμως ακόμα;


Μαρία Ρ.

11 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Ξεφλούδισέ το..
Τόλμησέ το..
Ξέρεις...ειναι διαφορετικό το δάκρυ..
Και ύστερα θα μπορείς να επιλέξεις με ποιο τροπο θες να αφήσεις τα δάκρυά σου να κυλούν..
Οταν στεγνώνουν από πίκρα ή χαρά .. έχε πάντα στην τσέπη ένα κρεμμύδι κι αστα να κυλούν..
Πολλες φορες τα χείλη χρειάζονται κατι διαφανο καιαρμυρό για να νιωσουν τη ζωή..
Διαλοζίζομαι θα πεις ...
Μπορεί..
Την αγαπη μου.. κι ένα μικρό κρεμμύδι χάρισμά σου..
Εγω τα λατρεύω ξέρεις..

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος είπε...

και απομένεις κρατώντας το κρεμμύδι και με την σιγουριά πως τα δάκρυα του Θεού δε μπορούν να σε βρέξουν κάτω απ' την ομπρέλλα που τρύπωσες..

ναι, τα δάκρυά του.. κάτι σα μυρωδιά κρεμμυδιού θα αναδύεται καθώς ξεφλουδίζει τα φρέσκα σου όνειρα!

χαίρετε!

Γεωργία είπε...

sorry...

:):)

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

@ - μαρία μου
"μα ακριβώς αυτήν την
βοήθεια απεύχομαι..
και φοβάμαι μην
τυχόν την χρειαστώ.
αλλα καλού κακου
την ομπρέλα
στον κόρφο μου
κρυμμένη χρόνια
την κρατώ..."

@- αλαφροίσκιωτε..
καλως ήρθες...
"...μου είπε πονηρά,
όταν θα φύγεις μη
ξεχάσεις ν'αφήσεις
τα φτερά σου.
πέρασε η ώρα και
εσύ στέκεσαι με
την ομπρέλα ξεχασμένη.
Τι ύπουλη γυναίκα!
τελευταία στιγμή
μου θύμισε ότι
απο καιρό ήμουν
πεθαμένη και ήλπιζα
σε μια αληθινή βροχή
και όχι στα
κρεμυδένια της δάκρυα"

@ My rune...
τo ξέρεις ότι ήταν
τιμή μου!!!
την αγάπη μου...

μια καλησπέρα...
:)

SUN W KNIGHT είπε...

Δεν υπάρχει μόνο ένας ένας Θεός.
Ξεφλούδισε το κρεμμύδι...

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

"και ποια είμαι εγω
που θα καταργήσει
τους Θεούς
που αγάπησαν τόσο
οι Θνητοί ;
και ποια είμαι εγω
που θ'αρνηθεί
στα μάτια της να στάξει
τη λυπη που απλόχερα
της πρόσφεραν οι
που στης Πίστης την
ρώγα κρεμασμένοι είναι;"

καλησπέρα Sun...

Ανώνυμος είπε...

εγώ δεν μπορώ να σου γράψω ένα ποίημα
μπορώ όμως να μιλήσω απλοϊκά και
να εκφράσω τον θαυμασμό μου
καθώς καθένας σου στίχος μοναχός
έχει μια μαγεία τόση

καλό βράδυ... :)

Γωγώ Πακτίτη είπε...

όσο υπάρχει η ΄θάλασσα
τους νερόλακκους να γεμίζει,
η αντοχή στα μπράτσα σου
χαραγμένη είναι.
με την ομπρέλα και το φρέσκο
κρεμμύδι,
φτιάξε σχεδία
για τους λιποτάκτες ονείρων...

καλό βράδυ πριγκίπισσα...:)

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

@ - Γιώργο,
δεν χρειάζονται
ποιήματα πάντοτε
για να εκφραστούμε..
"οι στίχοι είναι
ένα πέπλο που το
πρόσωπο καλύπτει.."
σε ευχαριστώ
για το πέρασμα
και το ομορφο σχόλιο σου
καλο βράδυ...
:):)

- Γωγώ μου...:):)
"απέδρασαν τα όνειρα
και ξέχασαν
τα καταραμένα
μαζί τους να με πάρουν.
με γέλασαν γράφοντας μου
ενα σημείωμα ότι
έχω ραντεβού
με την πραγματικότητα.."

καλο βράδυ my velvet..
:):)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Όλα μου ταίριαζαν απόλυτα,
οι τυφλές αναμνήσεις,
οι παντογνώστριες νύχτες,
τα παραπονεμένα όνειρα,
τα υπεργεμισμένα πατώματα...
Όλα, μα όλα τα ένιωθα δικά μου
Μόνο αυτή η αμμουδιά δεν υπήρχε πλέον
Ούτε θεούς συνάντησα!
Θάλασσα, μόνο θάλασσα απέραντη...
Αα ναι! Και μια αλυσίδα με άγκυρα..
Ποντισμένος από καιρό να αναμένω.
Θυμάμαι ότι είχα λόγους
γι' αυτή την ακινησία,
μα τώρα αδυνατώ να τους ερμηνεύσω
Εύχομαι αυτή η αμνησία
να μπορέσει τελικά να με προστατεύσει
από το τελευταίο όνειρο
στο οποίο θα υποκύψω

Καλό ξημέρωμα Μαρία

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

ayto λάκη μου
μου αρεσει
πραγματικά πολυ
ελπίζω να το
δω εγγραφή
για να το σχολιάσω

σε ευχαριστώ πολυ
μια όμορφη βδομάδα
εύχομαι..
Καλημέρα..
:):):)

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive