Όσο η Μάγδα γελούσε

Ενώ η Μάγδα γελούσε αναπάντεχα κινήθηκα.

Έστρωσα τους δρόμους με τα κομμάτια πάγου
που έπεφταν απ’ το μέτωπο
τίναξα το ύψος απ’ το στόμα
κατέβασα επιτέλους χέρια απ’ την φωνή

(Κατρακύλισα με δυο σταυροφορίες και τρεις πέτσινους σταυρούς στην αναπνοή μου καρφωμένους. Στην επόμενη κούρσα θα προσθέσω και μια μπουκάλα γεμάτη γκάζι. Και τότε όλοι θα θαυμάζουν το γενναίο κορίτσι που με τόσο βάρος στα πνευμόνια ξεφεύγει απ' το χιλιοκατοικημένο πλευρό τους. Που είσαι my Lady L να με πάρεις αγκαλιά!)

Άφησα την Μάγδα να γελάει πάνω στα ξύλινα παγοπέδιλά της
και έσπασα την λεπτή επιφάνεια.
Τίποτα το τρομακτικό εδώ κάτω, φώναξα
με την ηχώ μου να εγκαταλείπει την παγωμένη καταγωγή της,
παρά μόνο το χάσμα που δημιουργήθηκε ανάμεσά μας

Σταμάτα να παίζεις κρυφτό με τα μάτια μου και έλα να με βρεις
Για μια φορά θα αφήσουμε τα σκυλιά να κοιμηθούν μόνα τους
με τους ψύλλους να στήνουν τσίρκο πάνω στο ζεστό τρίχωμα.
Και τι έγινε αν χάσουμε την παράσταση; Tα μόνα που θα κλαίμε
είναι τα νομίσματα που κάποτε τρώγανε την τσέπη μας. Άστα
σ' άλλους που θέλουν να ψωνίζουν. Εμείς τελέψαμε με τις αγοραπωλησίες.
Το μόνο που απέμεινε στην βουλική μας ύπαρξη είναι να προσφέρουμε ελεύθερα τον εμετό από τα αποφάγια της χθεσινής μέρας.

Τόσο μικρό το άνοιγμα που να δραπετεύσει όλη η πρόσκληση

Ενώ η Μάγδα γελούσε
αναπάντεχα κινήθηκα

εκτός τροχιάς του γέλιου της


Μαρία Ροδοπούλου