10 Φεβ 2011

Flatline Ζωή

Η εντοιχισμένη ευθεία γραμμή
των γκρίζων γραφείων της πόλης
δυναμώνει την οσμή που έρχεται
από τα αποχωρητήρια των πρωινών

Μια φθίνουσα αντανάκλαση στο τζάμι
Μόνη σκέψη τα ενσωματωμένα καταστατικά
Η αύξουσα καμπύλη της ασέλγειας
και τα συνωστισμένα γυαλιά ανίατης μυωπίας

Χτυπιούνται οι γοφοί
στα στενά χαρακώματα μισθολογικής υποταγής
Ορθοστασία με την αίσθηση σαλιωμένων γονάτων
Που να σ' ακουμπήσω, ζωή, να μην μελανιάζεις;

Κάποιος δίπλα σου υπογράφει
και ο απέναντί σου μιλά στο τηλέφωνο
Πλανιέται το βλέμμα προς τα έξω
Πεσμένα νεράντζια και μια φλεγμονή στην όραση

Την ώρα που βήχει αδιάκριτα η μοναξιά
μπαίνει η τελευταία πινελιά
στο δυαδικό κατακερματισμό του κόστους

Κάποτε, μονολογείς, θα σταματήσω να γράφω
Θα βγω έξω θα κλοτσήσω τα πεσμένα
Και θα φάω μπουκιά μπουκιά τα δέντρα
που προσβάλλουν την ωχρή μονοτονία

Πριν πιω τον μπαγιάτικο καφέ
πριν καν φορέσω το καλοσιδερωμένο ανάλγητο κέρδος
θα ρευτώ μπροστά στα αποσυνδεδεμένα μάτια τους
τo νέκταρ της πρόσκαιρης ευτυχίας μου

Ίσως έτσι σταματήσει η μέρα να μυρίζει

απόβλητα
κοστολογημένα
σώματα



Μαρία Ροδοπούλου


Μια μικρή παρένθεση. Υπάρχουν εκείνοι που όλη η ζωή τους είναι ένα μαραθώνιος
επιβίωσης. Είναι εκείνοι οι άνθρωποι, κλεισμένοι στα γραφεία, στα εργοστάσια
που έχουν χάσει το δικαίωμα απεργίας δουλείας. Και υπάρχουν και άλλοι
που δεν πάλεψαν για τίποτα στην ζωή τους και όμως αυτών την 'φωνή' βλέπεις.
Η λανθασμένη τάση να λυπούμαστε τα πεσμένα μας κάνει να παραβλέπουμε τους πραγματικούς ποιητές της ζωής. Φευ σ' εκείνους και σε μας που τρέφουμε την άνευ λόγου και πολλές φορές clopyright θλίψη των ευκαιριακών ποιητών.

12 σχόλια:

Δεσποινα Κολατσιδακη είπε...

Στην πολη Exalco τα ηλιοθερμα εκτοπιζουν την καλημερα με νοημα.
Ακοστολογητος ο ηλιος , είναι βλεπεις και τα συννεφα
αυτά χρεωθηκαν στους κεραυνους, να διατηρουν το ισοζυγιο
των συν και πλην.
Τα κινητα τηλεφωνα ζουμαροντας σε γκριζες εποχες-
στην Ανοιξη δεν εχει σημα-
κινουνται σε ευθειες τροχιες με το κεφαλι σκυφτο
σταση καταλληλη για ληψη υπερηχων.
Λοβοτομημενο πορτοκαλι
ισως εναι το αντιδοτο στις μελανιες της ζωης
τουλαχιστον να μπορουν να καταληγουν σε μαυρο
η στο μπλε του τατουαζ.
Παει καιρος που μπαγιατεψαν οι τοξινες
κι ας μενει η καταρα του clopyright
μακρυνο αλειτουργητο εξαρτημα ..


καλο βραδυ Μαρια και καλα ρεψιματα!
(ηξερα, μεχρι τωρα, ότι το πιο καλο ρεψιμο το κανει ο αστακος)

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

H νέα 'βελτιωμένη' εποχή με τον ανωδυνο τροπο λοβοτομής. Όταν είσαι μουδιασμένος δεν αισθάνεσαι την εγχείρηση. Το κόστος κατεβαίνει από τις μαζικές επεμβάσεις αφού το ίδιο πρόγραμμα γίνεται download.

Το να μιλάς γι αυτά είναι πρόκληση ;) εμένα μου αρέσει που οι φίλοι είναι ξεδιαντροπα προκλητικοί :)

Καλημέρα Δέσποινα. Ναι ε? δεν το ήξερα αυτό για τον αστακό. thnx 4 the tip :) θα σου πω την επόμενη που θα δοκιμάσω :P

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

...συνελόντι ειπείν
κι όπως λένε
και τούτο ποιείν
και τ' άλλο μη αφιέναι..!

Μαρία, τώρα μου 'ρθε
και σου το στέλνω!

Φιλιά
Β.

Ανώνυμος είπε...

ἀλλ’ οὐαὶ ὑμῖν τοῖς Φαρισαίοις, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ πήγανον καὶ πᾶν λάχανον, καὶ παρέρχεσθε τὴν κρίσιν καὶ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ· ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι, κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 11

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

Αιμίλιε αν και ειμαι μακριά από την καθαρεύουσα κάτι κατάλαβα!

Thank you, dear Poet :)

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

ανώνυμε όπως ήδη είπα εγώ και η καθαρεύουσα όχι καλές σχέσεις. Αλλά ευτυχώς κάτι έχει μείνει από τ' αρχαία του λυκείου :P:P

σε σένα εξαιρετικά και εις την δημοτικήν την αγάπη μου :):)

mat είπε...

Συγνώμη για το ασχετο ...
αλλά πώς ρεύεται ο αστακός ???

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

βρες εσύ έναν να τον κάνουμε το κυρίως πιάτο και θα μάθουμε όλοι μαζί :P:P:P

mat είπε...

δηλαδή ρευεται στο πιάτο ή στην κατσαρόλα ???
:Ρ :Ρ

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

american bar το έκανες εδώ μέσα :P:P

Δεσποινα Κολατσιδακη είπε...

βασικα ο αστακος ρευεται οταν του βαλεις καρι, ετσι ξεφευγει και απ την αμερικανια...παει προς το ινδικο..
καλη κυριακη

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

βρε σεις στο τέλος οδηγό μαγειρικής θα μου το κάνετε εδώ μέσα :P:P:P

Καλημέρα Δέσποινα και Καλή Κυριακή :):):)

yg.

δεν ήξερα ότι του πάει το κάρυ πάντως. θα το δοκιμάσω την επόμενη φορά που θα τύχει :):) αν και κανονικά τόσα που έχετε πει για τον αστακό κανονικά πρέπει εσείς οι δύο να με κεράσετε ένα τέτοιο δείπνο :P:P

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive