Απαγωγή Χρόνου

Αρκεί λίγος χρόνος να βρεθεί
να σταματήσουμε, αγαπημένε,
την τυφλόμυγα
εδώ στην άκρια της σιδηροτροχιάς
με τα πόδια μας να χορεύουν στο κενό

Θ αρκούσαν στιγμές
ακινητοποιημένες
λίγο πριν φορέσουμε ξανά
τα λυπημένα μας παπούτσια

για κείνη την μισητή διαδρομή
στην άγνοια
με τα θεραπευμένα
από τις ζωγραφιές μας
πανδοχεία
να μας έχουν στην λίστα των ναυαγισμένων

για εκείνη την αναπόφευκτη πορεία
στον θρήνο
για το σπίτι με τα ορθάνοιχτα παράθυρα
που μετακόμισε
και λησμόνησε μαζί του να μας πάρει

για εκείνο το ταξίδι
στις δολοφονικές άγκυρες
ενός κόσμου που βρωμάει η ανάσα του συμφορές

Θ αρκούσε λίγη ώρα
να σταματήσουμε, αγαπημένε μου,
το τέλος
και να ειδωθούμε πάλι
χωρίς στα μάτια μας τα κύκνεια δεσμά
νεκρών ονείρων

Έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο
να απαγάγουμε τον χρόνο;


Μαρία Ροδοπούλου