Κακοστημένη συντομία

βλάσφημες αναφορές ενάρετης νύχτας

Κακοστημένες ορχηστρικές παραφωνίες

Βρώμισαν οι μασχάλες των υποσχέσεων

Φόβους  μετράς

στο κομποσκοίνι της φρίκης

μέχρι να παραδεχτείς
ότι σου αρέσει η υποταγή
στο χυμένο αίμα

σκαρφαλώνω την σταύρωση
γλείφοντας τις πληγωμένες παλάμες
ροκάρουν οι επικριτές
που ξάφνου ανέστησαν τα πεθαμένα χαμομήλια

κι εγώ μαθαίνω στη σπασμένη χορδή
τον χθεσινό ψαλμό
Λείψανα του πάντοτε ...

πονάνε τα μάτια στο άκουσμα

Ξελιγώνεται το σκοτάδι
ν’ ακολουθεί τα χνάρια
που αφήνει ο ποδόγυρος του εφιάλτη

σου . . .

Η τρέλα που ζευγαρώνει με τη λογική
το απόγειο του τρόμου 

σας...

Μαρία Ροδοπούλου