99 σκαλοπάτια

Ανέβηκες ενα σκαλί και απελπισμένα ρωτούσες

Περπάτησες ποτέ μέσα σε νύχτα παγωμένη;
Σε άδειους , σκοτεινούς δρόμους με την βροχή
να πέφτει γύρω σου αλλα εσένα ν’αποφεύγει;
Πρόσεξες τα σφαλιστά παράθυρα;
Αμπαρωμένη μέσα είναι η σιωπή σου

Πρόσεξες τα συνθήματα
που στολιζουν μαύρους τοίχους;
Για σένα κραυγάζουν
εδω και χρόνια φιμωμένα
Οσο και αν προσπαθείς
απεγνωσμένα να τα σβήσεις
Αυτα στέκονται φρουροί
σε μια ψυχή που αργοπεθαίνει...

Ανέβηκες ποτέ σε έρημη σκηνή θεάτρου;
Αφουγκράσου το βουητό της άδειας πλατείας..
Εσενα επευφημούν
την υποκρισία σου χειροκροτούν
Σηκώνεται η αυλαία

υποκλίσου γι’αλλη μια φορά...

προσοχή μονάχα
στη θλίψη των απόντων
μη σκοντάψεις

Μέθυσες ποτέ σε ερειπωμένο μπαρ
με σπασμένους γύρω σου καθρέφτες
και τις αράχνες να χουν στήσει
τρελό χορό γύρω απο το ποτήρι σου;
η σκιά στη γωνιά
έπαιζε σαξόφωνο για σένα...

ανέβηκες ένα σκαλί
και πίστεψες οτι άλλα δεν υπήρχαν;
Μάζεψε το κασκόλ σου
από το πάτωμα και έλα μαζί μου
99 σκαλοπάτια εμειναν

Μόνο ντύσου καλά
έχει παγωνιά εκεί που θα πάμε...



Μαρία Ροδοπούλου (c) 2007

προσεχώς σε free e-book 2η έκδοση με ανέκδοτα κομμάτια

απο το βιβλίο "Dark Perfomances"