Πεσμένοι τρούλοι κι άφωνες
καμπάνες
Αφανισμένοι κι οι δυο
στις θαμπές αγιογραφίες
μ’ αταίριαστα κλειδιά στις τσέπες
Κωφάλαλα μάτια
στις κλειστές γρίλιες
καταγράφουν γειτονική δυστυχία
Εκ γενετής άνθρωποι ξεφλουδίζουν
τον νεκρό θεό από τα χέρια
μόλις ο κόκκορας λαλήσει τρις
κι ένα κειμήλιο κρεμασμένο ανάποδα
τραγουδάει φάλτσα τον καημό του
Στριμώχνονται οι γυναίκες
στ’αχυρένια πετραχήλια των αντρών
και τα παιδιά
τρέφουν τα σκοινιά
τις κρεμάλες
ζαχαρένια γαϊτανάκια
τυλίγονται γύρω απ’τις οχιές
θανάσιμος εναγκαλισμός
κι ω ναι νιώθω βλάσφημη
καθώς ξαπλώνω πλάι σου τα βράδια
Κοιμάμαι μαζί με ένα φονιά
κι εσύ πλαγιάζεις με το αγαπημένο σου φίδι
Κομμάτια γκρεμισμένων ναών κι οι δύο
Αφανισμένοι κι οι δυο
στις θαμπές αγιογραφίες
μ’ αταίριαστα κλειδιά στις τσέπες
Κωφάλαλα μάτια
στις κλειστές γρίλιες
καταγράφουν γειτονική δυστυχία
Εκ γενετής άνθρωποι ξεφλουδίζουν
τον νεκρό θεό από τα χέρια
μόλις ο κόκκορας λαλήσει τρις
κι ένα κειμήλιο κρεμασμένο ανάποδα
τραγουδάει φάλτσα τον καημό του
Στριμώχνονται οι γυναίκες
στ’αχυρένια πετραχήλια των αντρών
και τα παιδιά
τρέφουν τα σκοινιά
τις κρεμάλες
ζαχαρένια γαϊτανάκια
τυλίγονται γύρω απ’τις οχιές
θανάσιμος εναγκαλισμός
κι ω ναι νιώθω βλάσφημη
καθώς ξαπλώνω πλάι σου τα βράδια
Κοιμάμαι μαζί με ένα φονιά
κι εσύ πλαγιάζεις με το αγαπημένο σου φίδι
Κομμάτια γκρεμισμένων ναών κι οι δύο