11 Δεκ 2016

Ημικύκλιοι κανιβαλισμοί



Ανεπίδεκτη μαθήσεως
στους
ημικύκλιους κανιβαλισμούς
Σκαλοπάτια οδυνηρά γεμάτα
στρέφονται εναντίον μου
πλήρως οπλισμένα
Συνεργός στο έγκλημα
οι καμένες ψευδαισθήσεις
και τα στυγνά τύμπανα
αναπόφευκτου Δεκέμβρη
   
 και να σκεφτεί κανείς
 πως όλη νύχτα ξεφλούδιζα
 προσεχτικά  τα όνειρα
και τάιζα τη πεινασμένη λύπη σου
αλλά εσύ επέμενες

Μπάζει μίσος
όλοι γεννηθήκαμε από νεκρούς
στις γωνίες συσσωρεύονται οι χαρτορίχτρες
έχουν ανάψει τις χύτρες
τους τρέχουν τα σάλια
οι άνθρωποι αφομοιώνουν  τις κρεμάλες
στην ηλεκτρική καρέκλα ο ουρανός
σιγοψήνεται
τα σκυλιά έχουν ακονίσει τα μαχαίρια
 γλείφονται ανυπόμονα
 κι εσύ ακόμα ξεσκονίζεις
θαλασσοδαρμένη αιωνιότητα

Θα κλειδώσω τη ζωή στους καρπούς
των ωκεανών σου
Εκεί θα με βρουν
κειμήλιο πρώην αιωνιότητας
κρυμμένη σε μικρά κατάλευκα οστά

Τόσο θνητή
τόσο ελάχιστη
Τόσο πρόσκαιρη
Όταν βρέχει οι πρώτοι
που ποτίζονται είναι οι νεκροί

Έρημος γυναίκα
αναζητά απελπισμένα
το πηγάδι που κατασχέθηκε από τον Θάνατο
Στο πλάι της μια λεοπάρδαλη
με χωμένο το κεφάλι
στην υγρασία των πεθαμένων

Τριγυρνούν ασταμάτητα
υφαίνοντας η μία τα μάτια της άλλης
Η έρημος γυναίκα κι η κλέφτρα λεοπάρδαλη


Ναι
η απόγνωση είναι ένας τρόπος
για να υπάρχεις
άλλη επιλογή ο ημικύκλιος κανιβαλισμός







Μαρία Ροδοπούλου

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive