25 Ιουν 2010


Απροσδόκητη επίθεση στα βλέφαρα

Τρείς άγγελοι
χαμογελούν σαρδόνια έξω απο το παράθυρο
Με κοιτάζω
Συρρικνώνομαι στην αντανάκλαση
Τακτοποιούμαι σιωπηλά στο ψυχρό μου πόδι
Αλλά οι φωνές πεινάνε

Δωμάτιο μετανάστης
με θέα διπρόσωπη παράνοια
Η φίλη μου
ανάσκελα πεσμένη
προσπαθεί να χωρέσει στα περιθώρια
Η προέκτασή της
μαύρη γάτα
περπατά αθόρυβα στο ταβάνι

Τρία νεκρά περιστέρια
κόβουν βόλτες στο στενόχωρο περβάζι κοινής δυστυχίας
Ο καραφλός γκρουμ
κρεμασμένος στη ντουλάπα
ψιθυρίζει

«Room service. Leave your tip on my tongue»

Αποθανατίζομαι στην τραχιά γλώσσα του φιλοδωρήματος

Είναι η τρέλα
Με τρώει
με τρώει
με τρώει

Σώπανε!
Σκέπασε την φίλη και σκότωσε την γάτα
Κρύψε τα κόκκινα χέρια
Δείξε τα κατάλευκα δόντια
Άφησε στην άκρη την ρωγμή

Ίσως έτσι πιστέψουν οτι ανήκεις


Μαρία Ρ.


Βιέννη 2007

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive