Τόση
πραγματικότητα γύρω μου
και τα μάτια γεμάτα στάχτη
Εσύ αρκείσαι να στρώνεις το τραπέζι
όμως αρνείσαι να δειπνήσεις
Top dogs, παντού, πρώην όνειρό μου
και τα μάτια γεμάτα στάχτη
Εσύ αρκείσαι να στρώνεις το τραπέζι
όμως αρνείσαι να δειπνήσεις
Top dogs, παντού, πρώην όνειρό μου
Κι
εμείς απλά παρίες ...
Εσύ
ανιαρός συλλημένος τάφος
στην ραγισμένη γη
της κάποτε αλήθειας
Στολίζεσαι άβυσσο
και κοσμείς την ανεξάντλητη
Ματαιότητα
Είσαι άσχημη
πραγματικότητα
στην κοντινή στεριά της φρίκης
Τρως άνοστες σάρκες
και σερβίρεις πέτρινες προοπτικές
Κι εγώστην κοντινή στεριά της φρίκης
Τρως άνοστες σάρκες
και σερβίρεις πέτρινες προοπτικές
βαρετός εκφωνητής
καπηλευμένων αποτελεσμάτων
Μωλωπισμένο μέλλον
Γύπας του παρόντος
Μαζί είμαστε η ανεξάντλητη κενότητα
και ο εφιάλτης μας
η συναρμολογημένη τροχιά του
Μας ονομάζουνε Παραίτηση
μ’επώνυμο Ψευδαίσθηση
και κατοικούμε στην Οδό Αυταπάτης
αριθμός ψεύδους
όροφος θανάτου
Μαρία Ροδοπούλου