11 Μαΐ 2017

Πτωματοφάγοι Φρύνοι



Το μέγιστο άλλαξε πορεία
κι ευκίνητο σαν πτωματοφάγο ζώο
~ τόσο που προκαλεί κατάπληξη
    ή καχυποψία στους πιο δύσπιστους ~
με το ύψος
σημαία διπλωμένη κι αφημένη
σε φέρετρο λευκό
ήρθε εις γάμου ασυδοσία
με το περιφρονημένο ελάχιστο
που κάποτε περιγελούσε
Κι έσονται τ’άκρα ένα
εξάλλου όλα τ’άλλα σχήματα
αποδημήσανε στην κόλαση
εδώ και χρόνια
με τις ευλογίες
αυτών που τρώνε χόβολη για πρωϊνό
και βάφουνε άσπρο το πηγούνι
για να μη κοιτάς τα μάτια
που’ναι πολτώδη
λιγδερά
κρύβουνε μέσα τους
κιτρινισμένα οστά
κι ένα χορτάτο
σαρκοβόρο
φρύνο

Μονάχα ένα σχήμα
αγέννητο ακόμα  στη σκέψη των πολλών
μαύρο κι ανθεκτικό
κατάπτυστο στο παρόν
περιμένει υπομονετικά
των τυμβωρύχων την αξίνα

να βρει σ’ανείπωτο
κι αόριστο χρόνο
την μνήμη που’χασαν
οι συμπαγείς μας μέρες







 


Μαρία Ροδοπούλου

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive