5 Φεβ 2015

Ξεθωριασμένο ιερογλυφικό

« Ά, πόσα ρόδα στ λιοβασίλεμα –
τί
ρωτες Θέε μου, τί δονς
τί
νειρα,
ς πμε τώρα
ν
ξαγνιστομε
μ
ς στ λησμονιά.»
Τάσος Λειβαδίτης




Οι σχηματισμένες αγάπες
ολοκληρώνουν τις προτάσεις
Χωρίς έκτακτο παράρτημα
παρκάρουν το τέλος
στο χαλάκι της εισόδου
μαζί με ό, τι ξεχνάνε πίσω τους
οι εποχές
Μια σκονισμένη ανούσια περίληψη
καρφιτσωμένη
στο σημείο που σκουπίζει τα πόδια του
ο χρόνος
Ακριβώς από κάτω
τα πεσμένα μαλλιά αχυρένιων ονείρων
τίποτα άλλο
παρά ένα βαρετό ρέκβιεμ
ενοικιαζόμενων παραισθήσεων
Κι εσύ
ένα ξεθωριασμένο ιερογλυφικό
κάπου στης μνήμης
την αραχνιασμένη σοφίτα



Μαρία Ροδοπούλου



Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive