13 Ιουν 2018

8η Ημέρα Κατολίσθησης

Πόσο αστεία
φαίνεται
η γκρίνια των μονότονων
αριστοτεχνικά υποκρινόμενων
ασφαλών ημερών

σκέφτηκε
     όσο το δάχτυλό της διέτρεχε
το αποτύπωμα της μαύρης αράχνης
         στο τζάμι

Αλλά δεν ήταν ιστός
          παρά μια εύθραυστη
                      σύντομη διαδρομή
αιχμαλωσίας τελική παραδοχή
          στα χωράφια
θερισμένων ονείρων
Η χοντρή κυρία,
υπάλληλος του χρεωκοπημένου ξυλουργείου
ζευγάρωσε
με τον λιπόσαρκο κύριο
της ταπετσαρίας
που'χε κάποτε η άγνοια είχε στρώσει
και γεννήθηκε η ανυπαρξία
Το κακό είναι
        πως πέθαναν όλοι οι σερβιτόροι
και ποιος θα σημάνει την ώρα του δείπνου
          τώρα που η πείνα
                     επιτέλους
κλαίει στα φανερά


Κάποτε θα νοσταλγεί το αύριο
            που ποτέ δεν ήρθε
                  έστω κι αν η ίδια το απέφευγε
παίζοντας φυσαρμόνικα στον ήλιο
                όπως οι κίσσες γαβγίζουν την ημέρα
για να φοβηθεί το σκοτάδι



Μαρία Ροδοπούλου






Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive