Καταλαβαίνεις το τέλος
αλλά δεν το κατανοείς
Παρόλα αυτά
εκείνο
ακάθεκτο
ρίχνει στάχτη στα μάτια
του ανατολικού παράθυρου
καθώς παρελαύνει καμαρωτό
στο φαγωμένο παρκέ
ενώ εκείνη
αποχαυνωμένη
στο κρεβάτι
με τον χαλασμένο σουμιέ
μετράει λακκούβες στο σώμα
στα χέρια κρατά σφεντόνα
και φοβερίζει το σκοτάδι
Την πρώτη μέρα
που ξεκίνησε η κατολίσθηση
σκέφτηκε ότι δεν ήταν τίποτε άλλο
παρά μια συνηθισμένη απαρίθμηση
των ρουσφετιών
της καταραμένης μοίρας
προς τα περβάζια τ’ουρανού
28η μέρα κατολίσθησης
και κείνη σταμάτησε να μετράει
τα χελιδόνια που στόλιζαν τα χέρια
Η πτώση συνεχίζεται
χωρίς εκείνη
Μαρία Ροδοπούλου
