19 Μαρ 2018

11η ημέρα κατολίσθησης



Η διαρκής  δυσλεκτική αντιμετώπιση
υποθέσεων τρόμου
και μια ευνουχισμένη μέρα
αρκούν
για την αρχή της υπαγόρευσης
του τέλους
the birds will fall
and the beasts will rise

μες από τα νεκρά φτερά
των ανίκανων πεσόντων
ποια είναι αυτή
που κάθε βράδυ κοιτάει έξω
και το πρωί μαζεύει θάνατο;
ένα ζευγάρι τσακισμένα πόδια
κρύβουν το ρημαγμένο πρόσωπο
Ευτυχώς που κάποια στιγμή
γρύλισε η Άβυσσος
κι αποκαταστάθηκε η σχέση
μεταξύ τυχαίων γεγονότων
και προμελετημένης άγνοιας

Παρόλα αυτά

το νέο σιντριβάνι  
στην ανακαινισμένη αυλή μας
οστά πλέον δακρύζει
κουρελιασμένη σημαιούλα
μια ξεθωριασμένη παιδική κορδέλα
στην σκουριασμένη
αδιάφορη
κούνια μιας νεκρής αμυγδαλιάς



Μαρία Ροδοπούλου

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive