26 Νοε 2024

Exercises in futility

Someday I will return to my home
with empty hands and full of regrets
The answer I was looking for
it was at the starting point
After a ridiculous circle 
like a little pooch chases its own tail
the conclusion is the same

Before you start
look back
Maybe this is a journey you already had
You can go to the mountains and the seas
you can pass rivers and dangerous paths
with the falling shadows behind you
The dead trees and the dried lakes
the mourning flowers of the autumn
and the farewell from the bleeding sparrows

I met an old man in the highest peak of the world
He was dying smiling
"The living sparrows are the transmitters
for the dead" he told me
as he was watching the cascade
created by the melting snow

Someday I will return all your letters
via my naughty clouds
they surf nonchalantly between worlds

though I have to warn you

the light you need to continue
might blew out from fate's sharp sword
Yet you may not realize
the blindness of you own soul


And one more thing

all of this
is just an exercise in futility

like the smiling playful whale
who haunts my grey sky



Maria Rodopoulou


inspired by  the song 'Return from a long dream" - Li Yuchun


Painter Madeleine Fu


Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive