24 Δεκ 2019

Μάγισσα


Μεσίστια αυλαία



Φρικτός υποβολέας

Το μεγαλύτερο ατού
της
τα μικρά εγκλήματα
χωρίς αποχαιρετισμούς
πάνω στα ασβεστωμένα χέρια







Ω Μάταιη λύπη
τους ζωντανούς ξεχνάς
και το αίμα που κυλάει απ’ το χώμα
μονομιάς στις φλέβες της παγώνει

κι εσύ
ο θεατής
ανασηκώνεις φρύδια
στις πέτρινες μπαλάντες
                                                         ο ήχος τους φιμώνει στόμα
κι η μάγισσα
καταπίνει  βιαστικά το ξένο μήλο
κωπηλατεί αργά
                                                      το μάρμαρο την περιμένει
σφηνωμένη
                           στην μήτρα της μητέρας
τι όμορφες οι στάχτες που την ραίνουν
                                                       ξεφορτώνεται  την Ραπουνζέλ
        στην πέρα όχθη ο κενός άντρας
απόψε μαζί θα ξαπλώσουν
                       παρακολουθώντας τους σολομούς
         ανάποδα τον χείμαρρο ν’ ανεβαίνουν
καταβροχθίζοντας ο ένας τον άλλον με λατρεία

καταραμένη μάγισσα
              με ένα σπασμένο στα μάτια κοπίδι
ούτε ένα θεό δεν σκότωσες
                     έτσι για τα μάτια των νεκρών…


Μαρία Ροδοπούλου

Με όλη μου την αγάπη
ξεφορτωθείτε ό,τι δεν ζει ό,τι είναι ψέμα ό,τι σας πληγώνει


Καλές Γιορτές

15 Δεκ 2019

Eugene




Πώς θα δικαιολογηθώ;

Oι μικρές άκακες σκιές

που φτερούγιζαν στον ποδόγυρο της ασημένιας δυστυχίας μου


η νόθα μητέρα του μαέστρο
the one that everyone called Alice the wonder
αλλά εγώ
μικρή διαστροφή των δακτύλων

την αποκαλούσα
Ευγενία

Ευγενία άφησέ με να γίνω η ερωμένη σου
Ευγενία άνοιξε την πόρτα
Ευγενία Ευγενία
Ξημέρωσε και γέμισα σκιές
σήκωσε το σεντόνι
άσε με να κρυφτώ στην απληστία των ονείρων σου
Βράδιασε Ευγενία και οι νεκροί έχουν φαγούρα
σσσς....λένε πως ασώματα πόδια φυτρώνουν



Πώς θα δικαιολογηθώ;

Oι μικρές ανώνυμες παρομοιώσεις

που ανέμελα έπαιζαν στα νύχια των ποδιών μου

- τι είναι χίλιοι άγγελοι που χορεύουν στο κεφάλι μιας καρφίτσας;-


προχώρησαν σε ψευδή ληξιαρχική πράξη γέννησης

και τώρα πια λέγονται Dolmancé



Το φαγοπότι, μαέστρο, από τους αστράγαλους ξεκίνησε
και συνεχίζεται ξέφρενο μέχρι να φτάσει
τα εκτροχιασμένα μάτια μου




Μαρία Ροδοπούλου

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive