18 Σεπ 2014

Η έπαρση του σκότους


Εκείνος ζούσε 
στην εποχή που ακόμα
κελαηδούσε η ανατολή
κι έκοβε τις φλέβες στης Περσεφόνης την ποδιά
ενώ αυτή διάβαινε την έπαρση
του σκότους
με την σιγουριά του τίποτα
χαραγμένη στο τόξο των φρυδιών της

Μικροδιασκεδάσεις
διαβολικών συμπτώσεων
κι οι δύο 

τελικά άλλος έπινε το αίμα τους
εις υγεία των ασήμαντων σημαντικών
μες από τους μικρούς, αφύλακτους
φεγγίτες της ελαστικής
κάμαρης των ποδιών της

Κσνείς τους δεν γύρεψε να βρει
ούτε Θεό μηδέ διάβολο

Τα κλειδιά είχανε μόνο χάσει
καταδικασμένοι να διαβαίνουν
την απόσταση
από την έπαρση ως την υποστολή
ξανά και ξανά



Μαρία Ροδοπούλου



16 Σεπ 2014

Don't

Δεν υπάρχει λόγος να το κάνεις θέμα
επειδή ξεμείναμε από ουρανούς
Τόσo χώμα τριγύρω μας
όλο και κάτι θα βρούμε 
να σκεπάσουμε 

το άδικο...

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive