31 Οκτ 2013

Αναπάντεχη




Πιο μακριά από τις φλέβες
που το ψέμα
κυκλοφορούν
σε έκτακτη επείγουσα ονείρωξη
Πιο πυκνά κι από τα δάση
με τα ριγμένα φύλλα
κι ας καλύπτουν αριστοτεχνικά
την εφήμερη σάρκα
Πιο άγρια από τους πάγους
με τα μετανευστικά ράμφη
σε εγρήγορση πείνας

Έξαφνα
όπως ο θάνατος
στο σοκάκι βρώμικης πόλης
Όμορφη
σαν την ζωή του Γερανού
στις αχαρτογράφητες λίμνες
Αινιγματική παρίας
θυμίζω την αριθμητική
στο παιδί του τελευταίου θρανίου

πιο πολύ
ακόμα περισσότερο
από την διαφήμιση των εποχιακών θιάσων
άπειρα διαστήματα
μεταξύ πράξης και πραγματικότητας

Μεσημέριασε, θαρρώ, και το βράδυ ανασαίνει στα μάτια μου

Είμαι εδώ

ανεξιχνίαστες αποστάσεις μακριά
άλυτη θηριωδία της μοναξιάς
αναπάντεχα  ετοιμοθάνατη

αναπόδεικτος  αλγόριθμος θνητών παιγνιδιών

Εσύ;


Μαρία Ροδοπούλου

24 Οκτ 2013

Αναβολή


Θα κάνεις κούνια τώρα
σ εκείνο το συννεφάκι
αφήνοντάς με ημιτελή βροχή

Πότε σκόνταψα στην μυρωδιά σου;
Χαμπάρι δεν πήρε
ο συναγερμός της αυταπάτης

Θα γελάς τώρα
κλείνοντας τα μάτια
μπρος στο εκθαμβωτικό λευκό
του μικρού νέφους
αφήνοντάς με
στην υποθετική ‘ανεφεύρετου’ καιρού

Μία πλήρως εξαρτημένη βροχή 
από τα καμώματα εποχικών νεφών
 Μελαγχολική προσδοκία
θ’ αναβληθώ γι άλλη φορά

Σύρε με λοιπόν
εάν θυμηθείς
στην επόμενη απειλή θύελλας
ως εκκρεμότητα υγρασίας


Μαρία Ροδοπούλου


από το βιβλίο "Εμπόδια Φτερά" εκδόσεις Vakxikon.gr

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive