14 Ιαν 2022

Μεταμεσονύχτια γκαλά

 Προς το παρόν εδώ
τρέφομαι μ αγγέλους 
           κάνοντας χούλα χουπ 
               με το παρθενικό φωτοστέφανό τους
αφήνοντας τις παρομοιώσεις στην άκρη
                 καθώς και τις επιστολές στον διάβολο
                      κατάντησε κι αυτός ανιαρός
εισπνέω καπνό και εκπνέεις πόνο
                   στην πασαρέλα των οστών
στο πιο λαμπερό γκαλά 
                          της σκοτεινής νύχτας
           και γίνομαι το δωμάτιο
που μέσα του ριζώνουν τα μαλλιά της
                       η γυναίκα χωρίς πρόσωπο
το κορίτσι με τρυπημένους αστραγάλους
                 μια εξαρθρωμένη προσευχή
 σκαρφαλώνει στους τοίχους 
                                που έκλεψαν τα φτερά 
                                         των καταβροχθισμένων αγγέλων
                                                         
                                                  σφαγείο ο ουρανός
                                                       κι ένας θεός χαρούμενος χασάπης


Μαρία Ροδοπούλου



 

3 Ιαν 2022

Το Αχυρένιο κορίτσι

 Ένα ποιητικό δράμα χαρισμένο σε όλους τους αναγνώστες ...

Καλή ανάγνωση με ευχές για Καλή Χρονιά

Το αχυρένιο κορίτσι





Μαρία Ροδοπούλου

 

 

 

 

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive