25 Μαΐ 2024

Trekking thru emotions

 

To hear the spring’s night rain
and the song of a nightingale
with the mountains
as   guards from any pain


to drink cold water from the eternal waterfall
where there is no one you can call
to walk among the ancient trail
crawl like respective royal snail

with curses for  your stubborn self

“oh nature this is a mess”

but you continue nonetheless

‘cause everything is more or less

yet you are still thinking
I got to stop getting drunk

‘cause you are always on the brink

but then again what the heck
either way you are a wreck

so you become a child of the wind
to get away from any fiend

life is a short and agonized cry
and death a moment
            yet he is so shy

and anyway she decided to fly


Maria Rodopoulou
Εpirus 05.2024

14 Μαΐ 2024

Λιάν Ντρέικ (Μυθοπλασία) - Συνέχεια

 

Αλλά ο κόσμος στον οποίο ζούσε ήταν πάντα ένα πεδίο μάχης, από τι να ξεφύγει και πού να καταλήξει;  Ο φόβος είναι ο μόνιμος σύντροφος των θνητών, ο θάνατος ένας πέλεκυς που κρέμεται διαρκώς πάνω από την ανάσα μας, σκέφτηκε, κι όμως εκεί καταλήγουμε όλοι. Άρα ποιος ο λόγος ν’ αφήνεις τον τρόμο του ένστικτου επιβίωσης να επιβάλλεται στη ζωή σου;  Και στο τέλος της ημέρας, ποιος πραγματικά ήσουν;  Ζήσε πραγματικά ή αφέσου στον σταδιακό θάνατο. Σα να συμφωνούσαν με τις σκέψεις της, οι ανυπότακτες νότες από το γκου τσιν άγγιξαν από μακριά εκείνες τις εσώτερες χορδές της που πάντα επαναστατούσαν ενάντια σε κάθε τι καθιερωμένο.

Το βλέμμα της ταξίδεψε από την κατοικία που προερχόταν η μουσική στην άγρια θάλασσα που περικύκλωνε το νησί. Λίγα μίλια μακριά από το ακρωτήρι, τα νερά ήταν γεμάτα από εκείνα τα άγρια θεριά που κυριαρχούν στις ανήμερες θάλασσες. Τι καλύτερο από κάποια πρόσκληση της αμφισβήτησης στην συμβατικότητα της υποταγής;  Δε θα ήταν δύσκολο να οργανώσει μια καταγραφή των επικίνδυνων νερών και των πλασμάτων που κυβερνούσαν στους βυθούς. Να νιώσει την γλυκόπικρη γεύση της αδρεναλίνης ξανά, το απόλυτο ελιξίριο για εκείνη.

Κεφάλαιο 2

O Κάι Γι Σενγκ στάθηκε στην άκρη της βεράντας αφήνοντας το βλέμμα του να πλανηθεί πάνω στην φαινομενικά ήρεμη θάλασσα με τα βαθιά σκούρα μπλε νερά που ήδη αντανακλούσαν τις δειλές ακτίνες του ανατέλλοντος ήλιου. Το χάραμα ήταν από τις αγαπημένες του στιγμές όταν, τουλάχιστον, ήταν σε περίοδο ανάπαυσης. Συνήθως δεν είχε την πολυτέλεια να απολαμβάνει τέτοιες στιγμές αλλά ένα μικρό ατύχημα στο πλατό, τον είχε βγάλει εκτός για 3 βδομάδες. Αν κι ο αστράγαλός του ήταν ήδη πολύ καλύτερα, ο φυσικοθεραπευτής του επέμενε σε ανάπαυση και φυσικοθεραπεία. Εξάλλου οι σκηνές που είχαν απομείνει ήταν οι πιο δύσκολες κι έπρεπε να ήταν σε άριστη φυσική κατάσταση. Οι παραγωγοί της ταινίας είχαν συμφωνήσει με την ιατρική διάγνωση και ουσιαστικά τον είχαν υποχρεώσει σε 3 βδομάδες αποχής. Είχε διαμαρτυρηθεί έντονα στην αρχή αλλά όταν έφτασε στην ιδιωτική του κατοικία πριν δύο μέρες ένιωσε να κατακλύζεται από διάφορα παραμελημένα συναισθήματα. Ηρεμία και απόλυτη εναρμόνιση με την εσωτερική ισορροπία. Ακούμπησε στο περβάζι την κούπα με τις πέρλες γιασεμιού κι ετοιμάστηκε για τον πρωινό διαλογισμό. Μια τεχνική που τον βοηθούσε στην επίτευξη της εσωτερικής γαλήνης. Και η αυγή ήταν η πιο ενδεικτική ώρα της ημέρας για διαλογισμό και γιόγκα. Αυτά τα δύο και η δουλειά του τον είχαν βοηθήσει μετά το χωρισμό του από την καταστροφική σχέση που είχε με την Μέι Γιανγκ. Την πανέμορφη, ταλαντούχα Μέι Γιανγκ που την είχε βρει στο κρεβάτι τους του σπιτιού που συζούσανε με κάποιον άλλον άντρα. Έδιωξε τη σκέψη από το μυαλό του όπως κάποιος διώχνει μια ενοχλητική μύγα. Είχε περάσει ένας χρόνος και δε θα αφιέρωνε ούτε ένα λεπτό ακόμα στη σκέψη της. Η εμπειρία του μαζί της, τού είχε δείξει ότι τίποτα δε διαρκεί για πάντα κι ότι εύκολα προδίδεις και προδίδεσαι. Πήρε βαθιές ανάσες και κάθισε στο στρώμα της γιόγκα που είχε ξετυλίξει δίπλα στην πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων. Η θάλασσα ήταν προκλητική αλλά δυστυχώς πέρα από τα ρηχά νερά της μικρής παραλίας ανάμεσα στο δικό του σπίτι και το απέναντι ήταν γεμάτη με επιθετικούς καρχαρίες. Έκλεισε τα μάτια του αδειάζοντας το μυαλό από σκέψεις κι άρχισε ν’ ανοίγει την διανοητική πόρτα προς τη μετουσίωση της σάρκας σε πνεύμα...

Ένας  θόρυβος μηχανής από τη θάλασσα του διέλυσε την προετοιμασία και τον έκανε να μορφάσει με δυσαρέσκεια. Σηκώθηκε πάνω εκνευρισμένος.  Ένα μεγάλο σκάφος διέσχιζε τα νερά αφήνοντας πίσω του υδάτινα μονοπάτια. Η περιέργεια νίκησε και στάθηκε κοντά στο περβάζι παρακολουθώντας την πορεία του. Ήταν σπάνιο να βγαίνει σκάφος τέτοια ώρα. Τα ψαράδικα βγαίνανε βράδυ και γυρνούσανε όταν ο ήλιος είχε για τα καλά εδραιώσει τη θέση του στον ουρανό.

 

 

 

 

 
Συνεχίζεται...



Μαρία Ροδοπούλου



*Πέρλες Γιασεμιού είναι η ονομασία ενός σπάνιου πράσινου τσαγιού με την ευωδιά των λουλουδιών του γιασεμιού.


Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive