Αφού
οι φανοστάτες
από ποιητές ορφάνευσαν
και ο έρωτας
φθισικός
από ποιητές ορφάνευσαν
και ο έρωτας
φθισικός
αργοπεθαίνει
στα ξέφτια κοριτσιού
με κουρελιασμένα μάτια
Αφού
ο σταθμός του τραίνου
ερήμωσε
από χωρισμούς και καλωσορίσματα
σιώπησε της προσμονής η μπάντα
Αφού
δεν κάνεις πια με την ανάσα σου
σημάδια
στο παγωμένο τζάμι
Το γέλιο αγάπησε τον Χειμώνα
και το κλάμα
αποποιήθηκε κάθε ευθύνη
Ο θαυματοποιός
έχασε την άδεια κυοφορίας
μαγικής κρυψώνας
στα ξέφτια κοριτσιού
με κουρελιασμένα μάτια
Αφού
ο σταθμός του τραίνου
ερήμωσε
από χωρισμούς και καλωσορίσματα
σιώπησε της προσμονής η μπάντα
Αφού
δεν κάνεις πια με την ανάσα σου
σημάδια
στο παγωμένο τζάμι
Το γέλιο αγάπησε τον Χειμώνα
και το κλάμα
αποποιήθηκε κάθε ευθύνη
Ο θαυματοποιός
έχασε την άδεια κυοφορίας
μαγικής κρυψώνας
η
κεντρική αρτηρία παροχής ελπίδας
διακόπηκε
απότομα
Αφού τα όνειρα αφαλατώθηκαν
σε μια στιγμή πανικού
Αφού τα όνειρα αφαλατώθηκαν
σε μια στιγμή πανικού
απέμειναν
μόνο οι εκφωνητές
με σπασμένες τις χορδές τους
Αφού όλοι επιβιβάστηκαν
σε σάπιο πλοίο σωτηρίας
μόνη διασχίζω την απώλεια
μαζί με το καραβάνι άφθαρτων σκιών
μόνο οι εκφωνητές
με σπασμένες τις χορδές τους
Αφού όλοι επιβιβάστηκαν
σε σάπιο πλοίο σωτηρίας
μόνη διασχίζω την απώλεια
μαζί με το καραβάνι άφθαρτων σκιών
Μαρία Ροδοπούλου
από το βιβλίο "Είμαι Πολλές" εκδόσεις Ιδεόγραμμα