Κι εμείς
που μάθαμε στο σκοτάδι
μπουκωμένοι ναφθαλίνη
και με το πρόσωπο κατράμι
κόβουμε νήμα από το παρελθόν
άλλο τόσο από το παρόν
κλέβουμε και λίγο από τον κήπο της Αλίκης
and behold, ladies and gents, our precious fake future
Εμείς λοιπόν που μάθαμε σε τόσο πια σκοτάδι
τόση άνοιξη που θα την χωρέσουμε
μες στην πολλή μας δυσωδία
Μια πόρτα μακριά ο παράδεισος
αλλά η απόσταση μεγάλη
κι η απόγνωση μας πυροβολεί στα πόδια
φορώντας σιγαστήρα
Μαρία Ροδοπούλου
