Μεταμεσονύχτια γκαλά

 Προς το παρόν εδώ
τρέφομαι μ αγγέλους 
           κάνοντας χούλα χουπ 
               με το παρθενικό φωτοστέφανό τους
αφήνοντας τις παρομοιώσεις στην άκρη
                 καθώς και τις επιστολές στον διάβολο
                      κατάντησε κι αυτός ανιαρός
εισπνέω καπνό και εκπνέεις πόνο
                   στην πασαρέλα των οστών
στο πιο λαμπερό γκαλά 
                          της σκοτεινής νύχτας
           και γίνομαι το δωμάτιο
που μέσα του ριζώνουν τα μαλλιά της
                       η γυναίκα χωρίς πρόσωπο
το κορίτσι με τρυπημένους αστραγάλους
                 μια εξαρθρωμένη προσευχή
 σκαρφαλώνει στους τοίχους 
                                που έκλεψαν τα φτερά 
                                         των καταβροχθισμένων αγγέλων
                                                         
                                                  σφαγείο ο ουρανός
                                                       κι ένας θεός χαρούμενος χασάπης


Μαρία Ροδοπούλου