Κάποτε
Θα βγάλω το γείσο που σκιάζει
τις κόκκινες
παλίρροιες
και θα πετάξω χαρταετό στην άκρη των γκρεμών
σου
ίσα – ίσα για να τσακώσω ένα παιχνιδιάρικο αστέρι
που επιβίωσε της δολοφονίας
και θα πιω μαζί σου
μια βότκα straight up
χωρίς παγάκια να λιώνουν ανήμπορα
στη θέρμη
των χεριών σου
Υ.Γ
Δε θα δώσω καμία σημασία
στο κενό των ματιών
σου
Μαρία Ροδοπούλου
