She is like the rounded yellow moon
beckoning to the shadows too soon
a dark angel upon her roof
oh! A Phantom companion takes her hand
he doesn’t walk in this land
a night fiend on the lake stands
The howling of a lonely wolf
with her blood he paints a rune
into his darkened soul she swoon
a delicate and oh how fragile swan
on the embrace of a pale man
they flew together far away from the sun
for them there will never be a dawn
but beware my fellow men
‘cause the night will surely come
Maria Rodopoulou
ΥΓ.
Θέλει να περπατήσει μαζί του
στις άκριες της ξεχασμένης λίμνης
και να μετρήσει όλα εκείνα
τα αστέρια
που της αρνήθηκαν τη θέα
Θα σκαρφαλώσει μαζί του
στον πιο ψηλό πύργο
και το γέλιο της θα κάνει
ακόμα και την πιο ξεδιάντροπη πέτρα
να κρυφτεί
Ποιος ο λόγος να σκέφτομαι
τον κόσμο και τον προορισμό του
όταν μπορώ ν' ανεβώ σε κείνη την κορφή
και να πιω ένα κρασί φτιαγμένο
από τις μεθυστικές ρώγες μιας μαγιάτικης νύχτας;
Χιλιάδες μίλια διάβηκε
μόνο και μόνο για ν' αποδεχτεί
την ανεπανάληπτη μυρωδιά των ασφόδελων
το ανεπαίσθητο άγγιγμα
που χάραξε τις γραμμές στις παλάμες της
το ένα είναι τα πάντα
και το όλον είναι ένα
Η ζωή ...
και ποτέ δε θα σκεφτώ
όλες τις απώλειες
όταν βλέπω διάττοντες αστέρες
